Mürşidi kamil bir ışık yakar. Mürşidi kâmil bir ışık yakar.

Mürşidi kâmil bir ışık yakar ve çekilir. Hatta eğer kâmil mürşid ise, müridin nefsini ruhundan ayırır. Mürid ruhu ile baş başa kalır artık o mürid kötü işlerden uzak kalır. İbadet yapma zikir çekme ona zevk haline gelir.

Nefs yok ki karşı çıksın ah! o hal ne güzel haldir! Yaşayan bilir. Dille yazıyla anlatılacak bir hal değildir.

O günler ne günlerdi. Gün gelir nefs içeriye verilir. Nefs ağlar sızlar biz seninle beraberdik al beni içeri der. Ruh zaten ona âşıktır ruh da ağlar beraber buluşurlar. Fakat vücuda girer girmez başlar icraatına hasetlik, fesatlık, şehvet azgınlığı başlar. Şu kadar var ki eski forsu sökmez. Çünkü ruh vücuda hakim olmuş onsuz geçen zamanda ibadete taada alışmıştır. Hepimiz biliyoruz ki ruhu ters yola çeken günahlara sürükleyen nefstir. Yani nefsin bundan sonraki terbiyesi müridin çalışmasına bırakılır.

Bu abiniz bu halleri yaşadı yaşadığı gerçekleri yazıyor.
Ah! Ne güzel günlerdi o günler!
O halleri yaşamamıza vesile olan Hatemi veli hazretlerinden Hz. ALLAH(c.c) razı olsun İnşaALLAH...

Kalpteniman. 0