Esmaül Hüsna ve Anlamları    
1- Y ALLAH: her şeyin gerçek Ma’budu, Hâliki ve Mâliki ve aşağıdaki sayılacak isimleri de kapsayan tek ilâh.    
2- YÂ RAHMÂN: dünyada bütün mahlukatı rızıklandıran    
3- Y RAHÎM: âhirette sadece mü’minlere rahmet edecek olan    
4- YÂ ALÎM: herşeyi hakkıyla bilen    
5- YÂ HALÎM: yarattıklarına son derece iyi muamele eden    
6- YÂ AZÎM: sonsuz büyüklük ve yücelik sahibi olan    
7- YÂ HAKÎM: her şeyi yerli yerinde yapan    
8- YÂ KADÎM: varlığının başlangıcı olmayan    
9- YÂ MUKÎM: her şeyi ayakta tutan ve yokluğu söz konusu olmayan    
10- YÂ KERÎM: iyilik ve ikramı bol olan    
11- Y SEYYİDE’S- SÂDÂT: efendilerin efendisi    
12- Y MUCÎBE’D- DEAVÂT: dualara cevap veren    
13- Y VELİYYE’L- HASENÂT: iyiliklerin sahibi    
14- Y RAFÎA’D- DERACÂT: dereceleri yükselten    
15- Y AZÎME’L- BEREKÂT: bereketleri bol olan    
16- Y ĞÂFİRE’L- HATÎÂT: hataları bağışlayan    
17- Y DÂFİA’L- BELİYYÂT: belâları def eden    
18- Y SÂMİA’L- ASVÂT: bütün sesleri işiten    
19- Y MU'TİYE’L- MESÛLÂT: dilekleri veren    
20- Y ÂLİME’S- SİRRİ VE’L- HAFİYYAT: sır ve gizlilikleri bilen    
21- Y HAYRA’L- ĞÂFİRÎN: bağışlayanların en hayırlısı    
22- Y HAYRA’N- NÂSİRÎN: yardım edenlerin en hayırlısı    
23- Y HAYRA’L- HÂKİMÎN: hükmedenlerin en hayırlısı    
24- Y HAYRA’L- FÂTİHÎN: her şeyi hikmetle açanların en hayırlısı    
25- Y HAYRA’Z- ZÂKİRÎN: kendini zikredenleri yâdedenlerin en hayırlısı    
26- Y HAYRA’L- VÂRİSÎN: vârislerin en hayırlısı    
27- Y HAYRA’L- HÂMİDÎN: övenlerin en hayırlısı    
28- Y HAYRA’R- RÂZİKÎN: rızık verenlerin en hayırlısı    
29- Y HAYRA’L- FÂSİLÎN: müşkil meseleleri hâl ve fasl edenlerin en hayırlısı    
30- Y HAYRA’L- MUHSİNÎN: ihsan edenlerin en hayırlısı    
31- Y MEN LEHܒL- İZZÜ VE’L- CEMÂL: izzet ve güzelliğin gerçek sahibi    
32- Y MEN LEHܒL- MÜLKÜ VE’L- CELÂL: saltanat ve celâlin gerçek sahibi    
33- Y MEN LEHܒL- KUDRETÜ VE’L- KEMÂL: kudret ve kemâlin gerçek sahibi    
34- Y MEN HÜVE’L- KEBÎRܒL- MÜTEÂL: büyük ve yüce olan    
35- Y MEN HÜVE ŞEDÎDܒL- MİHÂL: kuvvet ve azabı şiddetli olan    
36- Y MEN HÜVE ŞEDÎDܒL- iKÂB: ikabı (şiddetli azab) çetin olan    
37- Y MEN HÜVE SERÎU’L- HİSÂB: hesabı süratli gören    
38- Y MEN HÜVE İNDEHÛ HUSNܒS- SEVÂB: katında güzel mükâfatı olan    
39- Y MEN HÜVE İNDEHÛ ÜMMܒL- KİTÂB: katında Ümmü'l-Kitap bulunan    
40- Y MEN HÜVE YÜNŞİܒS- SEHÂBE’S- SİKÂL: yüklü bulutları yoktan var eden    
41- YÂ HANNÂN: sonsuz merhamet sahibi    
42- YÂ MENNÂN: hakiki iyilik ve ihsan sahibi    
43- YÂ DEYYÂN: kulların hiçbir amelini zayi etmeden karşılığını veren    
44- YÂ ĞUFRÂN: bağışlaması bol olan    
45- YÂ BURHÂN: kullarına yol gösteren    
46- YÂ SULTÂN: gerçek saltanat sahibi    
47- YÂ SÜBHÂN: bütün kusur ve noksan sıfatlarından münezzeh olan    
48- YÂ MÜSTEÂN: kendisinden yardım istenen    
49- Y ZE’L- MENNİ VE’L-BEYÂN: nimet ve beyan sahibi    
50- Y ZE’L- EMÂN: emn ü eman sahibi    
51- Y MEN TEVÂDAA KÜLLÜ ŞEY’’İN Lİ AZAMETİH: azametine herşeyin boyun eğdiği    
52- Y MEN İSTESLEME KÜLLÜ ŞEY’’İN Lİ KUDRETİH: kudretine herşeyin teslim olduğu    
53- Y MEN ZELLE KÜLLÜ ŞEY’’İN Lİ İZZETİH: izzetine karşı herşeyin zelil olduğu    
54- Y MEN HADAA KÜLLÜ ŞEY’'İN Lİ HEYBETİH: heybetine herşeyin itâat ettiği    
55- Y MENİN KÂDE KÜLLÜ ŞEY’İN Lİ MÜLKETİH: saltanatına karşı herşeyin inkıyâd ettiği    
56- Y MEN DÂNE KÜLLÜ ŞEY’İN MİN MEHÂFETİH: korkusundan herşeyin Kendisine boyun eğdiği    
57- Y MEN İNŞEKKATİ’L- CİBÂLÜ MİN HAŞYETİH: heybetinden dağların yarılıp parçalandığı    
58- Y MEN KÂMETİ’S- SEMÂVÂTÜ Bİ EMRİH: emriyle göklerin ayakta durduğu    
59- Y MEN İSTEKARATİ’L- ARDU Bİ İZNİH: izniyle yerin karar kıldığı    
60- YÂ MEN LÂ YATEDİ ALÂ EHLİ MEMLEKETİH: memleketinin ahalisine zulmetmeyen    
61- Y GÂFİRE’L- HATÂYÂ: hataları mağfiret eden    
62- Y KÂŞİFE’L- BELÂYÂ: belâları kaldıran    
63- Y MÜNTEHE’R- RECÂYÂ: ümmetlerin son mercii    
64- Y MÜCZİLE’L- ATÂYÂ: ihsanı bol veren    
65- Y VÂSİA’L- HEDÂYÂ: hediyeleri geniş olan    
66- Y RÂZİKA’L- BERÂYÂ: mahlukata rızık veren    
67- Y KÂDİYE’L- MÜNÂYÂ: ölümlere karar veren    
68- Y SÂMİA’Ş- ŞEKÂYÂ: şikâyetleri işiten    
69- Y BÂİE’S- SERÂYÂ: ordular gönderen    
70- Y MUTLİKA’L- ÜSÂRÂ: esirleri salıveren    
71- Y ZE’L- HAMDİ VE’S- SENÂİ: hamd ve senâ sahibi    
72- Y ZE’L- MECDİ VE’S- SENÂİ: şeref ve yücelik sahibi    
73- Y ZE’L- FAHRİ VE’L- BEHÂİ: fahr ve kıymet sahibi    
74- Y ZE’L- AHDİ VE’L- VEFÂİ: ahd ve vefâ sahibi    
75- Y ZE’L- AFVİ VE’R- RİDÂİ: af ve rıza sahibi    
76- Y ZE’L- MENNİ VE’L- ATÂİ: iyilik ve bağış sahibi    
77- Y ZE’L- FASLİ VE’L- KADÂİ: kesin söz ve hüküm sahibi    
78- Y ZE’L- İZZETİ VE’L- BEKÂİ: izzet ve sonsuzluk sahibi    
79- Y ZE’L- CÛDİ VE’N- NEMÂİ: cömertlik ve nimetler sahibi    
80- Y ZE’L- FADLİ VE’L- ALÂİ: karşılıksız iyilik ve gizli lütuflar sahibi    
81- Y MÂNİ’: olmasını istemediği şeyin meydana gelmesine engel olan    
82- Y DÂFİ’: zararlı şeyleri ve mani’leri def’eden    
83- YÂ NÂFİ: faydalı şeyleri yaratan    
84- YÂ SÂMİ: bütün sesleri işiten    
85- YÂ RÂFİ: dilediklerinin mertebesini yükselten    
86- YÂ SÂNİ: her şeyi sanatla yaratan    
87- YÂ ŞÂFİ: kullarına şifâ veren    
88- YÂ CÂMİ: istediğini istediği şekilde toplayan    
89- YÂ VÂSİ: ilim ve ihsanı her şeyi içine alan    
90- YÂ MÛSİ: istediği şeyi istediği şekilde bollaştıran    
91- YÂ SÂNİA KÜLLİ MASNU: bütün sanatların sanatkârı    
92- YÂ HÂLİKA KÜLLİ MAHLÛK: bütün mahlukatın yaratıcısı    
93- YÂ RÂZİKA KÜLLİ MERZÛK: bütün rızıklananların rızık vericisi    
94- YÂ MÂLİKE KÜLLİ MEMLÛK: bütün sahip olunanların sahibi    
95- YÂ KÂŞİFE KÜLLİ MEKRÛB: bütün sıkıntıya düşenlerin ferahlatıcısı    
96- YÂ FÂRİCE KÜLLİ MAĞMÛM: bütün üzüntüye düşenlerin sevindiricisi    
97- YÂ RÂHİME KÜLLİ MERHÛM: bütün merhamet olunanların merhamet edicisi    
98- YÂ NÂSİRA KÜLLİ MAHZÛL: bütün yardımsız kalanların yardımcısı    
99- YÂ SÂTİRE KÜLLİ MÂYUB: bütün ayıplıların ayıbını örten    
100- YÂ MELCEE KÜLLİ MAZLÛM: bütün zulme uğrayanların sığınağı    
101- YÂ İDDETÎ İNDE ŞİDDETÎ: sıkıntım anında hazırlığım    
102- YÂ RECÂÎ İNDE MUSÎBETİ: musibetim anında ümidim    
103- YÂ MÛNİSÎ İNDE VAHŞETÎ: yalnızlığım anında arkadaşım    
104- YÂ SÂHİBÎ İNDE GURBETÎ: gurbetliğimde sahibim    
105- YÂ VELİYYÎ İNDE NİMETÎ: nimete mazhar olduğumda dostum    
106- YÂ KÂŞİFÎ İNDE KURBETİ: kaderim anında ferahlatıcım    
107- Y ĞİYÂSÎ İNDE’FTİKÂRÎ: ihtiyacım anında medetkârım    
108- Y MELCEÎ İNDE’DTİRÂRÎ: zor durumumda sığınağım    
109- YÂ MUÎNÎ İNDE FEZEÎ: korkum anında yardımcım    
110- YÂ DELÎLÎ İNDE HAYRETÎ: şaşkınlığım anında yol göstericim    
111- Y ALLÂME’L- ĞUYUB: gaybları bilen    
112- Y ĞAFFÂRA’Z- ZÜNÛB: günahları bağışlayan    
113- Y SETTARE’L- UYÛB: ayıpları örten    
114- Y KEŞŞAFE’L- KÜRÛB: sıkıntıları kaldıran    
115- Y MUKALLİBE’L- KULÛB: kalbleri değiştiren    
116- Y MÜZEYYİNE’L- KULÛB: kalbleri süsleyen    
117- Y MÜNEVVİRA’L- KULÛB: kalbleri nûrlandıran    
118- Y TABÎBE’L- KULÛB: kalblerin tabibi    
119- Y HABÎBE’L- KULÛB: kalblerin sevgilisi    
120- Y ENÎSE’L- KULÛB: kalblerin dostu    
121- YÂ CELÎL: yücelik ve ululuk sahibi    
122- YÂ CEMÎL: gerçek güzellik sahibi    
123- YÂ VEKÎL: kendine güvenen kulların işini en iyi yoluna koyan    
124- YÂ KEFÎL: kulların tâkatını aşan işlerini üzerine alan    
125- YÂ DELÎL: kullarına yol gösteren    
126- YÂ MUKÎL: kullarının hata ve yanlışlarını bağışlayan    
127- YÂ HABÎR: herşeyden haberdâr olan    
128- YÂ LÂTÎF: lutf u keremi bol olan    
129- YÂ AZÎZ: sonsuz izzet sahibi    
130- YÂ MELÎK: bütün mevcûdatın gerçek sahibi ve hükümdarı olan    
131- Y DELİLE’L- MÜTEHAYYİRÎN: şaşkınların yol göstericisi    
132- Y ĞİYASE’L- MÜSTAĞÎSÎN: yardım isteyenlerin yardımcısı    
133- Y SARÎHA’L- MÜSTASRİHÎN: meded isteyenlerim imdad edicisi    
134- Y CÂRE’L- MÜSTECÎRÎN: korunmak isteyenlerin koruyucusu    
135- Y MELCEE’L- ÂSÎN: âsilerin sığınağı    
136- Y ĞAFİRE’L- MÜZNİBÎN: günahkârların bağışlayıcısı    
137- Y EMÂNE’L- HÂİFÎN: korkanlara emniyet veren    
138- Y RÂHİME’L- MESÂKÎN: miskinlere (fakirlere) merhamet eden    
139- Y ENÎSE’L- MÜSTEVHİŞÎN: yalnızlık duyanların dostu    
140- Y MUCÎBE DÂVETİ’L- MUDTARRÎN: darda kalanların dualarına cevap veren    
141- Y ZE’L- CÛDİ VE’L- İHSÂN: cömertlik ve ihsan sahibi    
142- Y ZE’L- FADLİ VE’L- İMTİNÂN: fazl ve iyilik sahibi    
143- Y ZE’L- EMNİ VE’L- EMÂN: emniyet ve eman sahibi    
144- Y ZE’L- KUDSİ VE’S- SÜBHÂN: kudsiyet ve kemâlat sahibi    
145- Y ZE’L- HİKMETİ VE’L- BEYÂN: hikmet ve beyân sahibi    
146- Y ZER- RAHMETİ VE’R- RİDVÂN: rahmet ve rıdvan sahibi    
147- Y ZE’L- HÜCCETİ VE’L- BURHÂN: kesin delil ve bürhan sahibi    
148- Y ZE’L- AZAMETİ VE’S- SULTAN: azamet ve saltanat sahibi    
149- Y ZE’L- AFVÎ VE’L- ĞUFRÂN: af ve mağfiret sahibi    
150- Y ZE’R- REFETİ VE’L- MÜSTEÂN: kendisinden yardım istenen ve Latîf rahmet sahibi    
151- Y MEN HÜVE RABBÜ KÜLLİ ŞEY’’İN: herşeyin Rabbi    
152- Y MEN HÜVE İLÂHÜ KÜLLİ ŞEY’’İN: herşeyin İlâhı    
153- Y MEN HÜVE HÂLİKU KÜLLİ ŞEY’’İN: herşeyin yaratıcısı    
154- Y MEN HÜVE FEVKA KÜLLİ ŞEY’’İN: herşeyin üzerinde olan    
155- Y MEN HÜVE KABLE KÜLLİ ŞEY’’İN: herşeyden önce olan    
156- Y MEN HÜVE BADE KÜLLİ ŞEY’’İN: herşeyden sonrada varlığı devâm eden    
157- Y MEN HÜVE ÂLİMÜ KÜLLİ ŞEY’’İN: herşeyi bilen    
158- Y MEN HÜVE KÂDİRU KÜLLİ ŞEY’’İN: herşeye gücü yeten    
159- Y MEN HÜVE SÂNİU KÜLLİ ŞEY’’İN: herşeyin Sanatkârı    
160- Y MEN HÜVE YEBK VE YEFN KÜLLİ ŞEY’’İN: herşey fenâ bulup, Kendisi bâki kalan    
161- Y MܒMİN: kalblerde iman nûrunu yakan ve kullara huzur ve güven veren    
162- YÂ MÜHEYMİN: bütün varlıkları ilim ve kontrolü altında tutan    
163- YÂ MÜKEVVİN: bütün mahlukatı yoktan meydana getiren    
164- YÂ MÜLEKKİN: bütün yarattıklarına dünyadaki vazifelerini öğretip telkin eden    
165- YÂ MÜBEYYİN: bütün kulları için açıklanması gereken herşeyi beyan eden    
166- YÂ MÜHEVVİN: musibetleri hafifleten ve zorlukları kolaylaştıran    
167- YÂ MÜZEYYİN: herşeyi münâsip şekilde süsleyen    
168- YÂ MUAZZİM: dilediğini yücelten ve kullarına büyüklüğünü gösteren    
169- YÂ MUAVVİN: muhtaçların, tevbeyi kabul edenin yardımına koşan ve birbirinin imdadına koşturan    
170- YÂ MÜLEVVİN: herşeyi çeşit çeşit renklerle bezeyen    
171- YÂ MEN HÜVE FÎ MÜLKİHÎ MUKÎM: hakimiyetinde dâim olan    
172- YÂ MEN HÜVE FÎ CELÂLİHÎ AZÎM: celâlinde azîm olan    
173- YÂ MEN HÜVE Fİ SULTÂNİHÎ KADÎM: saltanatında kadîm olan    
174- YÂ MEN HÜVE ALÂ ABDİHÎ RAHÎM: kullarına rahmet eden    
175- Y MEN HÜVE BİKÜLLİ ŞEY’’İN ALÎM: herşeyi bilen    
176- YÂ MEN HÜVE LİMEN CEFÂHU HALÎM: emirlerine uymayanlara halim olan    
177- YÂ MEN HÜVE LİMEN TERECCÂHÜ KERÎM: kendisine ümit bağlayana kerîm olan    
178- YÂ MEN HÜVE FÎ MEKÂDÎRİHÎ HAKÎM: ölçülerinde hikmetli olan    
179- YÂ MEN HÜVE FÎ HUKMİHÎ LÂTÎF: hükmünde lütuf sahibi olan    
180- YÂ MEN HÜVE FÎ LÜTFİHÎ KADÎR: lütfunda kadir olan    
181- YÂ MEN LÂ YÜRCÂ İLLÂ FADLUH: fazlından başka bir şey ümid edilmeyen    
182- YÂ MEN LÂ YUHÂFÜ İLLÂ ADLÜH: adaletinden başka bir şeyden korkulmayan    
183- YÂ MEN LÂ YÜNTAZARU İLLÂ BİRRUH: iyiliğinden başka bir şey beklenmeyen    
184- YÂ MEN LÂ YÜSELÜ İLLÂ AFVUH: affından başka bir şey istenmeyen    
185- YÂ MEN LÂ YEDÛMU İLLÂ MÜLKÜH: hakimiyetinden başkası devâm etmeyen    
186- YÂ MEN LÂ SULTÂNE İLLÂ SULTÂNÜH: saltanatından başka gerçek saltanat olmayan    
187- YÂ MEN LÂ BURHÂNE İLLÂ BURHÂNÜH: bürhanlarından başka bürhan bulunmayan    
188- Y MEN VESİAT KÜLLE ŞEY’’İN RAHMETÜH: rahmeti her şeyi kuşatmış olan    
189- YÂ MEN SEBEKAT RAHMETÜHÛ ALÂ ĞADABİH: rahmeti gazabını geçmiş olan    
190- Y MEN EHÂTA BİKÜLLİ ŞEY’’İN İLMÜH: ilmiyle her şeyi kuşatmış olan    
191- Y FÂRİCE’L- HEMMİ: tasayı kaldıran    
192- Y KÂŞİFE’L- ĞAMMİ: gamı gideren    
193- Y ĞAFİRE’Z- ZENBİ: günahı affeden    
194- Y KÂBİLE’T- TEVBİ: tevbeyi kabul eden    
195- Y HÂLİKA’L- HALKİ: yaratılmışları yaratan    
196- Y SÂDİKA’L- VADİ: vaadinde sadık olan    
197- Y RÂZİKA’T- TİFLİ: yavrulara rızık veren    
198- Y MÛFİYE’L- AHDİ: sözünü yerine getiren    
199- Y ÂLİME’S- SİRRİ: gizliyi bilen    
200- Y FÂLİKA’L- HABBİ: tohumu yarıp sümbüllendiren    
201- YÂ ALİYYÜ: her şeyiyle yüce olan    
202- YÂ VEFİYYÜ: sözünde vefâlı olan ve vaadinden dönmeyen    
203- YÂ VELİYYÜ: mü'minlerin dostu olan    
204- YÂ ĞANİYYÜ: gerçek zenginlik sahibi ve hiçbir şeye muhtaç olmayan    
205- YÂ MELİYYÜ: sonsuz servet ve tükenmez hazineler sahibi    
206- YÂ ZEKİYYÜ: her cihetten temiz ve pak olan    
207- YÂ RADİYYÜ: kendisini kulluk edenlerden hoşnut olan    
208- YÂ BEDİYYÜ: eser ve ihsanlarıyla varlığı apaçık görünen    
209- YÂ HAFİYYÜ: şiddet-i zuhurundan gizlenen    
210- YÂ KAVİYYÜ: güç ve kuvveti sonsuz olan    
211- Y MEN AZHERA’L- CEMİL: güzeli açığa çıkaran    
212- Y MEN SETERA ALE’L- KABÎH: çirkinin üzerini örten    
213- Y MEN L YUÂHİZÜ Bİ’L- CERÎMEH: suç sebebiyle hemen azarlamayan    
214- Y MEN L YEHTİKܒS- SİTR: ayıpların üzerindeki perdeyi yırtmayan    
215- Y AZİME’L- AFVİ: affı büyük olan    
216- Y HASENE’T- TECÂVÜZ: günahkârları cezalandırmaktan vazgeçmesi güzel olan    
217- Y VÂSİA’L- MAĞFİREH: mağfireti geniş olan    
218- Y BÂSİTA’L- YEDEYNİ Bİ’R- RAHMEH: rahmeti bol olan    
219- YÂ SÂHİBE KÜLLİ NECVÂ: bütün sessiz yalvarışların yanında olan    
220- YÂ MÜNTEHÂ KÜLLİ ŞEKVÂ: bütün şikâyetler kendisinde son bulan    
221- Y ZEN NİMETİ’S- SABİĞÂH: bol nimet sahibi    
222- Y ZER- RAHMETİ’L- VÂSİAH: geniş rahmet sahibi    
223- Y ZE’L- HİKMETİ’L- BÂLİĞAH: tam hikmet sahibi    
224- Y ZE’L- KUDRETİ’L- KÂMİLEH: kâmil kudret sahibi    
225- Y ZE’L- HÜCCETİ’L- KÂTİAH: kesin hüccet sahibi    
226- Y ZE’L- KERÂMETİ’Z- ZÂHİRAH: açık ikram sahibi    
227- Y ZE’S- SİFÂTİ’L- ÂLİYEH: yüce sıfat sahibi    
228- Y ZE’L- İZZETİ’D- DÂİMEH: dâim izzet sahibi    
229- Y ZE’L- KUVVETİ’L- METÎNEH: metin kuvvet sahibi    
230- Y ZE’L- MİNNETİ’S- SÂBİKAH: geçmiş minnet sahibi    
231- Y AHKEME’L- HÂKİMÎN: bütün hükmedenlerden daha hâkim    
232- Y ADELE’L- ÂDİLÎN: bütün âdillerden daha âdil    
233- Y ESDAKA’S- SÂDİKÎN: bütün doğrulardan daha doğru    
234- Y EZHARA’Z- ZÂHİRÎN: varlığı açık olanların en hayırlısı    
235- Y ETHERA’T- TÂHİRÎN: bütün temiz olanlardan daha temiz    
236- Y AHSENE’L- HALİKÎN: yaratıcılık mertebelerinin en güzelinden olan    
237- Y ESRÂA’L- HASİBÎN: bütün hesaba çekenlerden daha süratli hesap gören    
238- Y ESMAA’S- SÂMİÎN: bütün işitenlerden daha iyi işiten    
239- Y EKREME’L- EKREMÎN: bütün ikram edenlerden daha iyi ikram eden    
240- Y ERHAME’R- RÂHİMÎN: bütün merhamet edenlerden daha merhametli olan    
241- Y EŞFEA’Ş- ŞÂFİÎN: bütün şifâ verenlerden daha iyi şifâ veren    
242- Y BEDÎA’S- SEMÂVÂT: gökleri yoktan yaratan    
243- Y CÂİLE’Z- ZULÜMÂT: karanlıkları meydana getiren    
244- Y ÂLİME’L- HAFİYYÂT: gizlilikleri bilen    
245- Y RÂHİME’L- ABERÂT: için için üzülenlere acıyan    
246- Y SÂTİRA’L- AVERÂT: utanılacak şeyleri örten    
247- Y KÂŞİFE’L- BELİYYÂT: belâları defeden    
248- Y MUHYİYE’L- EMVÂT: ölüleri dirilten    
249- Y DÂİFE’L- HASENÂT: sevapları kat kat yazan    
250- Y MÜNZİLE’L- BEREKÂT: bereketleri indiren    
251- Y ŞEDÎDE’N- NEKAMÂT: cezaları şiddetli olan    
252- YÂ MUSAVVİR: her varlığa münâsip şekil giydiren    
253- YÂ MUKADDİR: her şeyin plan ve programını ölçülü yapan    
254- YÂ MUTAHHİR: her şeyi maddî ve mânevî kirlerden temizleyen    
255- YÂ MÜNEVVİR: nûruyla her şeyi nûrlandıran    
256- YÂ MUKADDİM: dilediğini öne geçiren    
257- YÂ MUAHHİR: istediğini geriye bırakan    
258- YÂ MÜYESSİR: hayırlı işleri kolaylaştıran    
259- YÂ MÜNZİR: kullarını azabıyla korkutan    
260- YÂ MÜBEŞŞİR: kullarını cennet ve diğer mükâfatlarla müjdeleyen    
261- YÂ MÜDEBBİR: bütün kâinâtı tam bir nizam içinde idâre eden    
262- Y RABBE’L- BEYTİ’L- HARÂM: Beytü'l-Haram’ın Rabbi    
263- Y RABBE’Ş- ŞEHRİ’L- HARÂM: Haram Aylarının Rabbi    
264- Y RABBE’L- MESCİDİ’L- HARÂM: Mescidü'l-Haram’ın Rabbi    
265- Y RABBE’L- BELEDİ’L- HARÂM: haram belde olan Mekke'nin Rabbi    
266- Y RABBE’R- RÜKNİ VE’L- MAKÂM: Rükn-ü Haceri'l-Esved ve Makam-ı İbrahîm’in Rabbi    
267- Y RABBE’L- MEŞARİ’L- HARÂM: Meş'arü'l-Haram’ın Rabbi    
268- Y RABBE’L- HİLLİ VE’L- HARÂM: helâl ve haramın Rabbi    
269- Y RABBE’N- NÛRİ VEZ ZALÂM: nûr ve karanlığın Rabbi    
270- Y RABBE’T- TAHİYYETİ VE’S- SELÂM: tahiyyât ve selâmın Rabbi    
271- Y RABBE’L- CELÂLİ VE’L- İKRÂM: celâl ve ikramın Rabbi    
272- YÂ İMÂDE MEN LÂ İMÂDE LEH: desteği olmayanların desteği    
273- YÂ SENEDE MEN LÂ SENEDE LEH: dayanağı olmayanları dayanağı    
274- YÂ ZÜHRA MEN LÂ ZÜHRA LEH: övünülecek bir şeyi bulunmayanların övüncü    
275- YÂ ĞİYÂSE MEN LÂ ĞİYÂSE LEH: imdadına koşacak kimsesi olmayanların mededkârı    
276- YÂ HİRZE MEN LÂ HİRZE LEH: korunacak yeri olmayanların koruyucusu    
277- YÂ FAHRE MEN LÂ FAHRE LEH: iftihar edecek kimsesi olmayanların medâr-ı iftiharı    
278- YÂ İZZE MEN LÂ İZZE LEH: izzeti olmayanların izzeti    
279- YÂ MUÎNE MEN LÂ MUÎNE LEH: yardımcısı olmayanların yardımcısı    
280- YÂ ENÎSE MEN LÂ ENÎSE LEH: dostu olmayanların dostu    
281- YÂ ĞUNYETE MEN LÂ ĞUNYETE LEH: zenginliği olmayanların ihtiyacını gören    
282- YÂ KÂİM: varlığında başkasına muhtaç olmayan    
283- YÂ DÂİM: varlığının sonu olmayan    
284- YÂ RÂHİM: mahlukatına merhamet eden    
285- YÂ HÂKİM: mevcûdatına hükmeden    
286- YÂ ÂLİM: her şeyi bilen    
287- YÂ ÂSİM: yarattıklarını koruyan    
288- YÂ KÂSİM: her şeyi adaletle taksim eden    
289- YÂ SÂLİM: ayıp ve kusur kendisine arız olmayan    
290- YÂ KÂBİD: istediğinin maddî ve mânevî rızkını daraltan    
291- YÂ BÂSİT: istediğinin maddî ve mânevî rızkını genişleten    
292- YÂ ÂSİME MEN İSTASAMEH: Kendisine sığınmak isteyenleri koruyan    
293- YÂ RÂHİME MEN İSTERHÂMEH: Kendisinden merhamet dileyenlere merhamet eden    
294- YÂ NÂSİRA MEN İSTENSARAH: Kendisinden yardım isteyenlere yardım eden    
295- YÂ HÂFİZA MEN İSTAHFEZAH: korunmak isteyenleri muhafaza eden    
296- YÂ MÜKRİME MEN İSTEKREMEH: Kendisinden ikram isteyenlere ikram eden    
297- YÂ MÜRŞİDE MEN İSTERŞEDEH: Kendisinden irşad edilmeyi isteyenleri irşad eden    
298- YÂ MUÎNE MEN İSTEÂNEH: Kendisinden inâyet isteyenlere inâyet eden    
299- YÂ MUĞİSE MEN İSTEĞÂSEH: Kendisinden imdad isteyenlere imdad eden    
300- YÂ SARÎHA MEN İSTASRAHAH: feryâd edenlerin feryâdına koşan    
301- YÂ ĞÂFİRA MEN İSTAĞFERAH: Kendisinden mağfiret isteyenleri bağışlayan    
302- Y KERÎME’S- SAFHİ: affı bol olan    
303- Y AZÎME’L- MENNİ: iyiliği büyük olan    
304- Y KESÎRE’L- HAYRİ: hayrı çok olan    
305- Y KADÎME’L- FADLİ: fazlı kadîm olan    
306- Y LÂTİFE’S- SUNİ: sanatı güzel olan    
307- Y DÂİME’L- LUTFİ: lütfu dâim olan    
308- Y NÂFİSE’L- KERBİ: sıkıntıyı gideren    
309- Y KÂŞİFE’L- DURRİ: zararı kaldıran    
310- Y MÂLİKE’L- MÜLKİ: mülkün sahibi olan    
311- Y KÂDİYEM Bİ’L- HAKKİ: hak ile hükmeden    
312- YÂ AZÎZEN LÂ YUDÂM: mağlup edilmeyen Azîz    
313- YÂ LÂTİFEN LÂ YURÂM: Kendisinden uzaklaşılmayan Latîf    
314- YÂ RAKÎBEN LÂ YENÂM: uyumayan gözetleyici    
315- YÂ KÂİMEN LÂ YEFÛT: yok olmayan Mevcûd    
316- YÂ HAYYEN LÂ YEMÛT: ölmeyen Hayy    
317- YÂ MÂLİKEN LÂ YEZÛL: yok olmayan Melik    
318- YÂ BÂKİYEN LÂ YEFNÂ: fenâ bulmayan Bâki    
319- Y ÂLİME’LL YECHEL: Kendisine cehâlet bulaşmayan Âlim    
320- YÂ SAMEDEN LÂ YUTAM: taama (yemeğe) muhtaç olmayan Samed    
321- YÂ KAVİYYEN LÂ YUDAF: zaafa düşürülemeyen Kavi    
322- YÂ VÂHİD: isim, sıfat ve fiillerinde ortağı olmayan    
323- YÂ VÂCİD: istediğini bulan (maddî olmayan varlıklardan maddî varlıklar yaratan)    
324- YÂ ŞÂHİD: her yerde hazır ve nazır olan    
325- YÂ MÂCİD: sonsuz şan ve yücelik sahibi    
326- YÂ RÂŞİD: bütün işlerini ezeli hikmetine göre neticeye ulaştıran    
327- YÂ BÂİS: peygamberler gönderen ve ölüleri dirilten    
328- YÂ VÂRİS: bütün mülk ve servetlerin hakiki sahibi    
329- YÂ DÂRRU: hikmeti gereği elem ve zarar verici şeyleri de yaratan    
330- YÂ NÂFİ: hayır ve menfaatli şeyleri vareden    
331- YÂ HÂDÎ: kullarına yol gösterip lütfuyla hidâyet veren    
332- YÂ AZAMU MİN KÜLLİ AZÎM: bütün azîmlerden daha azîm    
333- YÂ EKREMU MİN KÜLLİ KERÎM: bütün cömertlerden daha Kerîm    
334- YÂ ERHAMU MİN KÜLLİ RAHÎM: bütün merhametlilerden daha Rahîm    
335- YÂ AHKEMU MİN KÜLLİ HAKÎM: bütün hikmet sahiplerinden daha Hakîm    
336- YÂ ÂLEMU MİN KÜLLİ ALÎM: bütün âlimlerden daha Alîm    
337- YÂ AKDEMU MİN KÜLLİ KADÎM: bütün önce yaratılanlardan daha önce daha evvel mevcûd olan    
338- YÂ EKBERU MİN KÜLLİ KEBÎR: bütün büyüklerden daha büyük    
339- YÂ ACELLU MİN KÜLLİ CELÎL: bütün yücelerden daha yüce    
340- YÂ EAZZU MİN KÜLLİ AZÎZ: bütün izzet sahiplerinden daha Azîz    
341- YÂ ELTAFU MİN KÜLLİ LÂTÎF: bütün lütuf sahiplerinden daha Latîf    
342- YÂ MEN HÜVE FÎ AHDİHÎ VEFİYYUN: ahdinde vefâlı    
343- YÂ MEN HÜVE FÎ VEFÂİHÎ KAVİYYUN: vefâsında kuvvetli    
344- YÂ MEN HÜVE FÎ KUVVETİHÎ ALİYYUN: kuvvetinde yüce    
345- YÂ MEN HÜVE FÎ ULUVVİHÎ KARÎBUN: yüceliğinde yakın    
346- YÂ MEN HÜVE FÎ KURBİHÎ LATÎFUN: yakınlığında Latîf    
347- YÂ MEN HÜVE FÎ LÜTFİHÎ ŞERÎFUN: lütfunda Şerîf    
348- YÂ MEN HÜVE FÎ ŞEREFİHÎ AZÎZÜN: şerefinde Azîz    
349- YÂ MEN HÜVE FÎ İZZETİHÎ AZÎMUN: izzetinde Azîm    
350- YÂ MEN HÜVE FÎ AZAMETİHÎ MECÎDUN: azametinde Mecîd    
351- YÂ MEN HÜVE FÎ MECDİHÎ HAMÎDUN: yüceliğinde Hamîd    
352- Y MEN HÜVE KÜLLÜ ŞEY’’İN HÂDİUN LEH: her şeyin kendisine boyun eğdiği    
353- Y MEN HÜVE KÜLLÜ ŞEY’’İN KÂİNÜN LEH: her şey kendisi için var olan    
354- Y MEN HÜVE KÜLLÜ ŞEY’’İN MEVCÛDUN LEH: her şey kendisi için mevcûd olan    
355- Y MEN HÜVE KÜLLÜ ŞEY’’İN MÜNÎBUN LEH: her şeyin kendisine döndüğü    
356- Y MEN HÜVE KÜLLÜ ŞEY’’İN HÂİFUN MİNHU: her şeyin kendisinden korktuğu    
357- Y MEN HÜVE KÜLLÜ ŞEY’’İN MÜSEBBİHUN LEH: her şeyin kendini tesbih ettiği    
358- Y MEN HÜVE KÜLLÜ ŞEY’’İN KÂİMUN BİH: her şey kendisiyle ayakta olan    
359- Y MEN HÜVE KÜLLÜ ŞEY’’İN HÂŞİUN LEH: her şeyin kendisine itâat ettiği    
360- Y MEN HÜVE KÜLLÜ ŞEY’’İN SÂİRUN İLEYH: her şeyin kendisine yöneldiği    
361- Y MEN HÜVE KÜLLÜ ŞEY’’İN HÂLİKUN İLL VECHEH: kendisine bakan yüzü müstesna her şeyin fâni olduğu    
362- YÂ KÂFÎ: kullarına yeten    
363- YÂ ŞÂFÎ: her türlü derde devâ veren    
364- YÂ VÂFÎ: vaadinde duran    
365- YÂ MUÂFÎ kullarına âfiyet veren    
366- YÂ ÂLÎ: her şeyiyle yüce olan    
367- YÂ DÂÎ: iyiliğe ve cennete dâvet eden    
368- YÂ RÂDÎ: iyi kullarından hoşnut olan    
369- YÂ KÂDÎ: hikmet ve adaletle hükmeden    
370- YÂ BÂKÎ: varlığının sonu olmayan    
371- YÂ HÂDÎ: dilediğini doğru yola ulaştıran    
372- YÂ MEN LÂ MEFERRA İLLÂ İLEYH: kendisinden başka kaçılacak yer olmayan    
373- YÂ MEN LÂ MEFZEA İLLÂ İLEYH: kendisinden sığınılacak yer olmayan    
374- YÂ MEN LÂ MELCEE İLLÂ İLEYH: kendisinden başka iltica edilecek yer olmayan    
375- YÂ MEN LÂ YÜTEVEKKELÜ İLLÂ LEYH: kendisinden başka tevekkül edilecek kimse olmayan    
376- YÂ MEN LÂ MAKSADE İLLÂ İLEYH: kendisinden başka maksud olmayan    
377- YÂ MEN LÂ MENCEE İLLÂ İLEYH: kendisinden başka kurtuluş yeri olmayan    
378- YÂ MEN LÂ YURĞABU İLLÂ İLEYH: kendisinden başkasına rağbet edilmeyen    
379- YÂ MEN LÂ YUBEDU İLLÂ İYYÂH: kendisinden başkasına ibâdet edilmeyen    
380- YÂ MEN LÂ YÜSTEÂNU İLLÂ MİNH: kendisinden başkasından yardım istenilmeyen    
381- YÂ MEN LÂ HAVLE VELÂ KUVVETE İLLÂ BİH: kendisinden başka güç ve kuvvet sahibi bulunmayan    
382- Y HAYRA’L- MERHÛBÎN: kendisine kaçılanların en hayırlısı    
383- Y HAYRA’L- MATLÛBÎN: matlubların en hayırlısı    
384- Y HAYRA’L- MERĞÛBÎN: rağbet edilenlerin en hayırlısı    
385- Y HAYRA’L- MESÛLÎN: dilekte bulunanların en hayırlısı    
386- Y HAYRA’L- MAKSÛDÎN: maksud olanların en hayırlısı    
387- Y HAYRA’L- MEZKÛRÎN: zikredilenlerin en hayırlısı    
388- Y HAYRA’L- MEŞKÛRÎN: sükredilenlerin en hayırlısı    
389- Y HAYRA’L- MAHBÛBÎN: sevilenlerin en hayırlısı    
390- Y HAYRA’L- MÜNZİLÎN: indirenlerin en hayırlısı    
391- Y HAYRA’L- MÜSTENİSÎN: kendisine ünsiyet edilenlerin en hayırlısı    
392- YÂ MEN HÜVE HALAKA FESEVVÂ: yaratıp düzene koyan    
393- YÂ MEN HÜVE KADDERA FEHEDÂ: takdir edip hedefe götüren    
394- Y MEN HÜVE YEKŞİFܒL- BELVÂ: belâyı kaldıran    
395- YÂ MEN HÜVE YESMEUN NECVÂ: gizli yakarışı işiten    
396- Y MEN HÜVE YÜNKİZܒL- GARKÂ: batmışı kurtaran    
397- Y MEN HÜVE YÜNCİ’L- HELKÂ: helak olana necat veren    
398- Y MEN HÜVE YEŞFİ’L- MERDÂ: hastaya şifâ veren    
399- YÂ MEN HÜVE EMÂTE VE AHYÂ: öldüren ve dirilten    
400- YÂ MEN HÜVE ADHAKE VE EBKÂ: güldüren ve ağlatan    
401- YÂ MEN HÜVE EDALLE VE EHDÂ: saptıran ve hidâyete erdiren    
402- YÂ ĞAFİR: dilediği kullarının günahlarını silen    
403- YÂ SÂTİR: ayıp ve kusurları örten    
404- YÂ KÂHİR: düşmanlarını mağlub eden    
405- YÂ KÂDİR: herşeye gücü yeten    
406- YÂ NAZİR: bütün mahlukatının hâllerini gören    
407- YÂ FATİR: bütün mahlukatı yoktan var eden    
408- YÂ ŞÂKİR: kendine yapılan ibâdet ve şükürlere bol mükâfat veren    
409- YÂ ZÂKİR: kendisini zikredenleri yâd eden    
410- YÂ NÂSİR: dostlarına yardım eden    
411- YÂ CÂBİR: kırık gönülleri saran ve zararları telâfi eden    
412- Y MEN HÜVE Fİ’L- BERRİ VE’L- BAHRİ SEBÎLÜH: karada ve denizde yolu olan    
413- Y MEN HÜVE Fİ’L- ÂFÂKİ ÂYÂTÜH: dış âlemde âyetleri bulunan    
414- Y MEN HÜVE Fİ’L- ÂYÂTİ BURHÂNÜH: âyetlerinde delili olan    
415- Y MEN HÜVE Fİ’L- MEMÂTİ KUDRETÜH: ölümlerde kudreti tecellî eden    
416- Y MEN HÜVE Fİ’L- KUBÛRİ İZZETÜH: kabirlerde izzeti olan    
417- Y MEN HÜVE Fİ’L- KİYÂMETİ MİLKETÜH: kıyamette saltanat olan    
418- Y MEN HÜVE Fİ’L- HİSÂBİ HEYBETÜH: hisapta heybeti olan    
419- Y MEN HÜVE Fİ’L- MÎZÂNİ KADÂÜH: mizanda hükmü olan    
420- Y MEN HÜVE Fİ’L- CENNETİ RAHMETÜH: cennette rahmeti olan    
421- Y MEN HÜVE Fİ’N- NÂRİ AZÂBÜH: cehennemde azabı olan    
422- Y MEN HÜVE İLEYHİ YEHREBܒL- HÂİFÛN: korkanların Kendisine kaçtığı    
423- Y MEN HÜVE İLEYHİ YEFZEU’L- MÜZNİBÛN: günahkârların Kendisine sığındığı    
424- Y MEN HÜVE İLEYHİ YAKSİDܒL- MÜNÎBÛN: tevbe edenlerin Kendisine yöneldiği    
425- Y MEN HÜVE İLEYHİ YELCEܒL- ÂSÛN: âsilerin Kendisine iltica ettiği    
426- Y MEN HÜVE İLEYHİ YERĞABܒZ- ZÂHİDÛN: zâhidlerin kendisine rağbet ettiği    
427- Y MEN HÜVE FÎHİ YATMAܒL- HÂTİÛN: hatalıların kendisine ümit beslediği    
428- Y MEN HÜVE YESTENİSÜ BİHİ’L- MÜRÎDÛN: kendisini arzulayanların kendisiyle ünsiyet bulduğu    
429- Y MEN HÜVE YEFTEHİRU BİHİ’L- MUHSİNÛN: iyilik yapanların kendisiyle iftihar ettiği    
430- Y MEN HÜVE ALEYHİ YETEVEKKELܒL- MÜTEVEKKİLÛN: tevekkül edenlerin kendisine güvendiği    
431- Y MEN HÜVE YESKÜNÜ BİHİ’L- MÛKİNÛN: kuvvetle iman edenlerin kendisiyle huzur bulduğu    
432- YÂ AKRABU MİN KÜLLİ KARÎB: bütün yakınlardan daha yakın    
433- YÂ EHABBU MİN KÜLLİ HABÎB: bütün sevilenlerden daha sevgili    
434- YÂ AZAMU MİN KÜLLİ AZÎM: bütün büyüklerden daha büyük    
435- YÂ EAZZÜ MİN KÜLLİ AZÎZ: bütün izzet sahiplerinden daha Azîz    
436- YÂ AKVÂ MİN KÜLLİ KAVİY: bütün kuvvetlilerden daha Kavi    
437- YÂ AĞNÂ MİN KÜLLİ ĞANİY: bütün zenginlerden daha zengin    
438- YÂ ECVEDÜ MİN KÜLLİ CEVÂD: bütün cömertlerden daha cömert    
439- YÂ EREFÜ MİN KÜLLİ RAÛF: bütün şefkatlilerden daha Raûf    
440- YÂ ERHAMÜ MİN KÜLLİ RAHÎM: bütün merhametlilerden daha Rahîm    
441- YÂ ECELLÜ MİN KÜLLİ CELÎL: bütün yücelerden daha yüce    
442- YÂ KARÎB: herşeye herşeyden yakın olan    
443- YÂ RAKÎB: bütün mahlukatı gözetleyen    
444- YÂ HABÎB: mü'minlerin sevgilisi olan    
445- YÂ MUCÎB: kulların dualarına cevap veren    
446- YÂ HASÎB: kulların bütün fiilerinin hesabını gören    
447- YÂ TABÎB: bütün dertlere devâ veren    
448- YÂ BASÎR: herşeyi bütün incelikleriyle gören    
449- YÂ HABÎR: herşeyden haberdâr olan    
450- YÂ MÜNÎR: herşeyi nûruyla aydınlatan    
451- YÂ MÜBÎN: kullarına gerekli herşeyi açıklayan ve varlığı apaçık olan    
452- YÂ ĞALİBEN ĞAYRA MAĞLÛB: mağlub olmayan Galib    
453- YÂ SÂNİAN ĞAYRA MASNU: yaratılmış olmayan Sanatkâr    
454- YÂ HÂLİKAN ĞAYRA MAHLÛK: mahluk olmayan Yaratıcı    
455- YÂ MÂLİKEN ĞAYRA MEMLÛK: sahip olunamayan mülk sahibi    
456- YÂ KÂHİRAN ĞAYRA MAKHÛR: kendisine üstün gelinemeyen Kâhir    
457- YÂ RÂFİAN ĞAYRA MERFU: yükseltilmekten münezzeh olan yükseltici    
458- YÂ HÂFİZAN ĞAYRA MAHFÛZ: korunmayan koruyucu    
459- YÂ NÂSİRAN ĞAYRA MENSÛR: yardım edilmeyen yardım edici    
460- YÂ ŞÂHİDEN ĞAYRA ĞAİB: gaib olmayan Şâhid    
461- YÂ KARÎBEN ĞAYRA BAÎD: uzak olmayan yakın    
462- YÂ NÛRAN NÛR: nûrların nûru    
463- YÂ MÜNEVVİRAN NÛR: nûrları nûrlandıran    
464- YÂ MUSAVVİRAN NÛR: nûrlara suret ve şekil veren    
465- YÂ HÂLİKAN NÛR: nûrları yaratan    
466- YÂ MUKADDİRAN NÛR: nûrları takdir eden    
467- YÂ MUDEBBİRAN NÛR: nûrları idâre eden    
468- YÂ NÛRAN KABLE KÜLLİ NÛR: bütün nûrlardan evvel olan Nûr    
469- YÂ NÛRAN BADE KÜLLİ NÛR: bütün nûrlardan sonrada varlığı devâm eden Nûr    
470- YÂ NÛRAN FEVKA KÜLLİ NÛR: bütün nûrların üstünde olan Nûr    
471- YÂ NÛRAN LEYSE MİSLEHÛ NÛR: hiçbir nûr kendisine benzemeyen Nûr    
472- YÂ MEN ATÂHÛ ŞERÎF: bağış ve ihsanı şerefli olan    
473- YÂ MEN FİLÜHÛ LÂTÎF: fiili Latîf olan    
474- YÂ MEN LÜTFUHÛ MUKÎM: lütfu dâim olan    
475- YÂ MEN İHSÂNUHÛ KADÎM: ihsanı kadîm olan    
476- YÂ MEN KAVLÜHÛ HAK: sözü hak olan    
477- YÂ MEN VADÜHÛ SİDK: vaadi doğru olan    
478- YÂ MEN AFVÜHÛ FADL: affı fazl olan    
479- YÂ MEN AZÂBÜHÛ ADL: azabı adalet olan    
480- YÂ MEN ZİKRUHÛ HULV: zikri tatlı olan    
481- YÂ MEN ÜNSÜHÛ LEZÎZ: dostluğu (birlikteliği) lezzetli olan    
482- YÂ MÜNEVVİL: kullarına nimet ihsan eden    
483- YÂ MUFASSİL: bütün müşkülleri hâlleden ve hak ile bâtılın arasını ayıran    
484- YÂ MÜBEDDİL: istediğini istediği şekilde değiştiren    
485- YÂ MÜSEHHİL: zorlukları kolaylaştıran    
486- YÂ MÜZELLİL: istediğini zelil kılan ve mahlukatına boyun eğdiren    
487- YÂ MÜNEZZİL: kitaplar ve bereketler indiren, dilediğinin rütbesini alçaltan    
488- YÂ MUHAVVİL: kâinâttaki bütün işleri döndüren ve kullarını hâlden hâle sevk eden    
489- YÂ MÜCEMMİL: herşeyi münâsip şekilde güzelleştiren    
490- YÂ MÜKEMMİL: herşeyi kemâle erdiren    
491- YÂ MUFADDİL: istediğini istediğine üstün kılan    
492- YÂ MEN YERÂ VELÂ YÜRÂ: herşeyi gören, fakat Kendisi görülmeyen    
493- YÂ MEN YAHLÜKU VELÂ YUHLÂK: herşeyi yaratan, fakat kendisi yaratılmayan    
494- YÂ MEN YEHDÎ VELÂ YÜHDÂ: herşeye yol gösteren fakat Kendisi yol gösterilmeye muhtaç olmayan    
495- YÂ MEN YUHYÎ VELÂ YUHYÂ: hayat veren, fakat kendisi hayat verilmeye muhtaç olmayan    
496- YÂ MEN YUTİMU VELÂ YUTAM: herşeyi doyuran fakat kendisi doyurulmaktan münezzeh olan    
497- YÂ MEN YÜCÎRU VELÂ YÜCÂR: herşeyi koruyan fakat kendisi korunmaya muhtaç olmayan    
498- YÂ MEN YAKDÎ VELÂ YUKDÂ ALEYH: herşey hakkında karar veren fakat kendisi hakkında karar verilmeyen    
499- YÂ MEN YAHKÜMU VELÂ YUHKEMU ALEYH: hüküm veren, fakat kendisine hükmedilemeyen    
500- YÂ MEN LEM YELİD VELEM YÛLED: doğurmayan ve doğmayan    
501- YÂ VE LEM YEKÜN LEHÛ KÜFÜVEN EHAD: hiçbirşey kendisine denk olmayan    
502- Y NİME’L- HABÎB: en iyi sevgili    
503- Y NİME’T-TABÎB: en iyi şifâ veren    
504- Y NİME’L- HASÎB: en iyi hesap gören    
505- Y NİME’L- KARÎB: en iyi yakın    
506- Y NİME’R- RAKÎB: en iyi gözetleyici    
507- Y NİME’L- MÜCÎB: en iyi cevap veren    
508- Y NİME’L- ENÎS: en iyi dost    
509- Y NİME’L- VEKÎL: en iyi vekil    
510- Y NİME’L- MEVLÂ: en iyi efendi    
511- Y NİME’N-NASÎR: en iyi yardımcı    
512- Y SÜRÛRE’L- ÂRİFÎN: kendisini tanıyanların sevinç kaynağı    
513- Y ENÎSE’L- MÜRÎDÎN: kendisini arzuluyanların dostu    
514- Y MUĞÎSE’L- MÜŞTÂKÎN: kendisine müştak olanların imdadına koşan    
515- Y HABÎBE’T- TEVVÂBÎN: tevbekârların sevgilisi    
516- Y RÂZİKA’L- MUKİLLÎN: ihtiyaç sahiplerine rızık veren    
517- Y RECÂE’L- MÜZNİBÎN: günahkârların ümidi    
518- Y KÂŞİFE’L- MEKRÛBÎN: sıkıntıda olanların ferahlatıcısı    
519- Y MÜNEFFİSEN ANİ’L- MAĞMÛMÎN: gamlılara nefes aldıran    
520- Y MÜFERRİCEN ANİ’L- MAHZÛNÎN: mahzunlara (üzüntülülere) kurtuluş yolu gösteren    
521- Y İLÂHE’L- EVVELÎNE VE’L- ÂHİRÎN: evvel ve âhirlerin ilâhı    
522- Y RABBE’L- CENNETİ VE’N-NÂR: cennet ve cehennemin Rabbi    
523- Y RABBE’N-NEBİYYÎNE VE’L- AHYÂR: peygamberler ve hayırların Rabbi    
524- Y RABBE’S- SİDDÎKÎNE VE’L- EBRÂR: sıddıkların ve iyilerin Rabbi    
525- Y RABBE’S- SİĞÂRİ VE’L- KİBÂR: küçüklerin ve büyüklerin Rabbi    
526- Y RABBE’L- HUBÛBİ VE’L- ESMÂR: danelerin ve meyvelerin Rabbi    
527- Y RABBE’L- ENHÂRİ VE’L- EŞCÂR: nehirlerin ve ağaçların Rabbi    
528- Y RABBE’S- SAHÂRA VE’L- ĞİFÂR: sahraların ve çöllerin Rabbi    
529- Y RABBE’L- ABÎDİ VE’L- AHRÂR: kölelerin ve hürlerin Rabbi    
530- Y RABBE’L- İLÂNİ VE’L- İSRÂR: açığa çıkarma ve gizlemelerin Rabbi    
531- Y RABBE’L- LEYLİ VE’N-NEHÂR: gece ve gündüzün Rabbi    
532- Y MEN LAHİKA FÎ KÜLLİ ŞEY’İN İLMÜH: ilmi herşeye ulaşan    
533- Y MEN NEFEZE Bİ KÜLLİ ŞEY’İN BASARUH: görüşü herşeyi nüfüz eden    
534- Y MEN BELAĞAT İL KÜLLİ ŞEY’İN KUDRETÜH: kudreti herşeye baliğ olan    
535- Y MEN L YUHSİ’L- İBÂDÜ NAMÂEH: nimetleri sayılamayan    
536- YÂ MEN LÂ TEBLÜĞUL HALÂİKU ŞÜKREH: mahlukatın, gerçek şükrüne erişemediği    
537- Y MEN L TÜDRİKܒL- EFHÂMU CELÂLEH: zihinlerin,yüceliğini idrak edemediği    
538- Y MEN L TENÂLܒL- EVHÂMÜ KÜNHEH: hayallerin hakikatine erişemediği    
539- Y MENİ’L- AZAMETÜ VE’L- KİBRİYÂU RİDÂUH: azamet ve kibriya örtüsü olan    
540- Y MENİ’L- HEYBETÜ VE’S- SULTÂNÜ BEHÂUH: heybet ve saltanat güzelliği olan    
541- Y MEN TEAZZEZE Bİ’L- İZZİ BEKÂUH: bekâsı izzetle üstün olan    
542- Y MEN LEHܒL- MESELܒL- ALÂ: en yüce misaller kendisine ait olan    
543- Y MEN LEHÜS- SİFÂTܒL- ULÂ: en yüce sıfatlar kendisine ait olan    
544- Y MEN LEHܒL- ÂHİRETÜ VE’L- ÛLÂ: âhiret ve dünya kendisine ait olan    
545- Y MEN LEHܒL- CENNETܒL- MEVÂ: Cennetü'l- Mev'a kendisine ait olan    
546- Y MEN LEHÜN NÂRU VE’L- LEZÂ: cehennem ve ateşi kendisine ait olan    
547- Y MEN LEHܒL- ÂYÂTܒL- KÜBRÂ: en büyük ayetler kendisine ait olan    
548- Y MEN LEHܒL- ESMÂܒL- HÜSNÂ: en güzel isimler kendisine ait olan    
549- Y MEN LEHܒL- HUKMU VE’L- KADÂ: hüküm ve kaza kendisine ait olan    
550- Y MEN LEHÜS- SEMÂVÂTܒL- ULÂ: yüce gökler kendisine ait olan    
551- Y MEN LEHܒL- ARŞU VE’S- SERÂ: arş ve yer kendisine ait olan    
552- YÂ AFÜVVÜ: kullarını çok çok affeden    
553- YÂ ĞAFÛR: kullarının günahlarını çokça bağışlayan    
554- YÂ VEDÛD: itâatkâr kullarını çok seven ve sevilmeye layık olan    
555- YÂ ŞEKÛR: rızası için yapılan işleri bol sevapla karşılayan    
556- YÂ SABÛR: asileri hemen cezalandırmayıp çok sabreden    
557- YÂ RAÛF: kullarına çok merhamet edip esirgeyen    
558- YÂ ATÛF: kullarına karşı pek merhametli olan    
559- YÂ KUDDÛS: bütün mahlukatı maddî ve mânevî kirlerden arındıran    
560- YÂ HAYYU: gerçek hayat sahibi olan    
561- YÂ KAYYÛM: gökleri, yeri ve bütün mahlukatı ayakta tutan    
562- Y MEN HÜVE Fİ’S- SEMÂİ AZAMETUH: semada azameti görülen    
563- Y MEN HÜVE FΒL- ARDİ ÂYÂTÜH: yerde ayetleri tecelli eden    
564- Y MEN HÜVE FÎ KÜLLİ ŞEY’İN DELÂİLÜH: herşeyde delilleri bulunan    
565- Y MEN HÜVE Fİ’L- BİHÂRİ ACÂİBUH: denizde acaib sanatları bulunan    
566- Y MEN YEBDEU’L- HALKA SÜMME YUÎDUH: mahlukatı ilk defa yaratıp, öldükten sonra tekrar dirilten    
567- Y MEN HÜVE Fİ’L- CİBÂLİ HAZÂİNUH: dağlarda hazineleri bulunan    
568- Y MEN AHSENE KÜLLE ŞEY’İN HALAKAH: yarattığı herşeyi en güzel yapan    
569- Y MEN İLEYHİ YURCEU’L- EMRE KÜLLÜH: bütün işler kendisine dönen    
570- Y MEN ZAHERA FÎ KÜLLİ ŞEY’İN LÜTFUH: herşeyde lütfu açıkça görülen    
571- Y MEN YUARRİFU’L- HALÂİKA KUDRETEH: mahlukatına kudretini tanıtan    
572- YÂ HABÎBE MEN LÂ HABÎBE LEH: sevgilisi olmayanların sevgilisi    
573- YÂ TABÎBE MEN LÂ TABÎBE LEH: tabibi olmayanların tabibi    
574- YÂ MÛCÎBE MEN LÂ MÛCÎBE LEH: isteklerini dinleyip cevap verecek kimsesi olmayanların cevaplayıcısı    
575- YÂ ŞEFÎKA MEN LÂ ŞEFÎKA LEH: şefkat edecek kimsesi olmayanların şefkat edicisi    
576- YÂ RAFÎKA MEN LÂ RAFÎKA LEH: arkadaşı olmayanların arkadaşı (kimsesizlerin kimsesi)    
577- YÂ ŞEFÎA MEN LÂ ŞEFÎA LEH: şefâat edecek kimsesi olmayanların şefâatçısı    
578- YÂ MUĞÎSE MEN LÂ MUĞÎSE LEH: imdadına koşacak kimsesi olmayanların imdadına koşan    
579- YÂ DELÎLE MEN LÂ DELÎLE LEH: yol gösterecek kimsesi olmayanların rehberi    
580- YÂ KAİDE MEN LÂ KAİDE LEH: rehberi olmayanların rehberi    
581- YÂ RÂHİME MEN LÂ RÂHİME LEH: merhamet edecek kimsesi olmayanların merhamet edicisi    
582- YÂ KÂFİYE MEN İSTEKFÂH: kendisini herşeye bedel yeter görenlerin kafi olan    
583- YÂ HÂDİYE MEN İSTEHDÂH: kendisinden hidâyet isteyenlerin hidâyet edicisi    
584- YÂ KÂLİYE MEN İSTEKLÂH: kendisinden himaye isteyenleri koruyan    
585- YÂ DÂİYE MEN İSTEDÂH: kendisini çağıranları cennete davet eden    
586- YÂ ŞÂFİYE MEN İSTEŞFÂH: kendisinden şifâ isteyene şifâ veren    
587- YÂ KÂDİYE MEN İSTEKDÂH: kendisinden hükmetmesini isteyenler hakkında hükmeden    
588- YÂ MUĞNİYE MEN İSTEĞNÂH: maddî ve mânevî zenginlik isteyenleri zenginleştiren    
589- YÂ MÛFİYE MEN İSTEVFÂH: Kendisinden ihtiyacının yerine getirilmesini isteyenlerin ihtiyaçlarına yeterli cevap veren    
590- YÂ MUKAVVİYE MENİS- TAKVÂH: kuvvet ve güç isteyenlere kafi güç ve kuvvet veren    
591- YÂ VELİYYE MEN İSTEVLÂH: Kendisinden dostluk ve sahiplik isteyenlerin dost ve sahibi    
592- YÂ EVVEL-: herşeyden önce olan    
593- YÂ ÂHİR: herşeyden sonra olan    
594- YÂ ZÂHİR: varlığı apaçık görünen    
595- YÂ BÂTİN: herşeyin içyüzünden haberdar olan    
596- YÂ HÂLİK: herşeyi yoktan yaratan    
597- YÂ RÂZİK: herşeyi münasip bir şekilde rızıklandıran    
598- YÂ SÂDİK: her işi doğru olan ve sözünü yerine getiren    
599- YÂ SÂBİK: varlığı herşeyden önce olan    
600- YÂ SÂİK: herşeyi mukadder hedefine sevk eden    
601- YÂ FÂLİK: tohum ve çekirdekleri yarıp sümbüllendiren    
602- Y MEN YUKALLİBܒL- LEYLE VE’N-NEHÂR: gece ve gündüzü peş peşe değiştiren    
603- Y MEN HALAKA’Z- ZULÜMÂTİ VE’N-NÛR: karanlıkları ve nûru yaratan    
604- Y MEN CEALE’Z- ZİLLE VE’L- HARÛR: gölgeleri ve harareti meydana getiren    
605- Y MEN SEHHARA’Ş- ŞEMSE VE’L- KAMER: güneşe ve aya boyun eğdiren    
606- Y HALAKA’L- MEVTE VE’L- HAYÂT: ölümü ve hayatı yaratan    
607- Y MEN LEHܒL- HALKU VE’L- EMRU: yaratmak ve emretmek kendisine ait olan    
608- YÂ MEN LEM YETTAHİZ SAHİBETEN VELÂ VELEDÂ: eş ve evlat edinmeyen    
609- Y MEN LEM YEKÜN LEHÜ ŞERÎKÜN Fİ’L- MÜLKİ: mülkünde hiçbir şeriki olmayan    
610- YÂ MEN LEM YEKÜN LEHÜ VELİYYÜN MİNEZZÜLLİ: zilletten münezzeh olduğu için dosta ihtiyacı olmayan    
611- Y MEN LEHܒL- HAVLÜ VE’L- KUVVEH: havl ve kuvvet kendisine ait olan    
612- Y MEN YALEMÜ MÛRÂDE’L- MÜRÎDÎN: kendisini arzuluyanların muradını bilen    
613- Y MEN YEMLİKÜ HAVÂİCE’S- SÂİLÎN: kendisinden dilekte bulunanların ihtiyaç duyduklarına sahib olan    
614- Y MEN YESMEU ENÎNE’L- VÂLİHÎN: üzüntüsünden kendinden geçenlerin inlemelerini işiten    
615- Y MEN YER BÜKÂE’L- HÂİFÎN: kendisinden korkarak ağlayanların ağlayışlarını duyan    
616- Y MEN YALEMÜ DAMÎRA’S- SÂMİTÎN: suskunların içinden gelenleri bilen    
617- Y MEN YER NEDEME’N-NÂDİMÎN: günahlarından pişmanlık duyanların nedametini gören    
618- Y MEN YAKBELÜ UZRE’T- TÂİBÎN: tevbekârların özrünü kabul eden    
619- Y MEN L YUSLİHU AMELE’L- MÜFSİDÎN : fesatçıların işini düzeltmeyen    
620- Y MEN L YUDÎU ECRE’L- MUHSİNÎN : iyilik yapanların mükâfatını zayi etmeyen    
621- Y MEN L YEBUDÛ AN KULÛBİ’L- ÂRİFÎN: kendisini tanıyanların kalplerinden uzaklaşmayan    
622- Y DÂİME’L- BEKÂİ: bekâsı daim olan    
623- Y ĞÂFİRE’L- HATÂİ: hataları bağışlayan    
624- Y SÂMİA’D- DUÂİ: duaları işiten    
625- Y VÂSİA’L- ATÂİ: ihsanı geniş olan    
626- Y RÂFİA’S- SEMÂİ: gökleri yükselten    
627- Y KÂŞİFE’L- BELÂİ: belâları defeden    
628- Y AZÎME’S- SENÂİ: medh ü senâsı büyük olan    
629- Y KADÎME’S- SENÂİ: varlığının parlaklığı kadim olan    
630- Y KESÎRE’L- VEFÂİ: vefası çok olan    
631- Y ŞERÎFE’L- CEZÂİ: mükâfatı yüksek olan    
632- YÂ ĞAFFÂR: çok affeden    
633- YÂ SETTÂR: ayıpları çokça örten    
634- YÂ KAHHÂR: herşeye galip gelen ve düşmanlarını kahreden    
635- YÂ CEBBÂR: istediğini zorla yaptırabilen    
636- YÂ SABBÂR: çok sabreden ve kullarına sabır gücü veren    
637- YÂ REZZÂK: bütün rızka muhtaç olanları rızıklandıran    
638- YÂ FETTÂH: herşeyi hikmetle açan    
639- YÂ ALLÂM: herşeyi çok iyi bilen    
640- YÂ VEHHÂB: bol bol hediyeler veren    
641- YÂ TEVVÂB: tevbeleri çok çok kabul eden    
642- YÂ MEN HALEKANÎ VE SEVVÂNÎ: beni yaratıp azalarımı düzene koyan    
643- YÂ MEN RAZEKANÎ VE RABBANÎ: bana rızık veren ve beni terbiye eden    
644- YÂ MEN ATAMENÎ VE SEKÂNÎ: beni yedirip içiren    
645- YÂ MEN KARRABENİ VE EDNÂNÎ: beni kendisine yaklaştırıp yakın kılan    
646- YÂ MEN ASAMENÎ VE KEFÂNÎ: beni günah tehlikelerinden koruyup bana kafi gelen    
647- YÂ MEN HAFİZANÎ VE KELÂNÎ: beni muhafaza edip ayıplarımı örten    
648- YÂ MEN VEFFEKANÎ VE HEDÂNÎ: bana tevfik edip hidâyet eden    
649- YÂ MEN EAZZENÎ VE AĞNÂNÎ: beni azîz kılıp ihtiyaçlarımı gideren    
650- YÂ MEN EMÂTENÎ VE AHYÂNÎ: beni öldürüp dirilten    
651- YÂ MEN ÂNESENÎ VE ÂVÂNÎ: bana ünsiyet verip barındıran    
652- Y MEN YUHİKKU’L- HAKKA BİKELİMÂTİH : kelimeleriyle hakkı gerçekleştiren    
653- YÂ MEN LÂ MUAKKİBE LİHÜKMİH: hükmünü geri bıraktıracak kimse olmayan    
654- YÂ MEN LÂ RÂDDE LİKADÂİH: kazasını geri çevirecek kimse bulunmayan    
655- Y MEN YEHÛLÜ BEYNE’L- MERİ VE KALBİH: kişiye kalbinden daha yakın olan    
656- Y MEN YAKBELܒT- TEVBETE AN İBÂDİH: kullarından tevbeyi kabul eden    
657- Y MEN L TENFEU’Ş- ŞEFÂATÜ İLL BİİZNİH: izni olmadan hiçbir şefâat fayda vermeyen    
658- Y MENİ’S- SEMÂVÂTÜ MATVİYYÂTÜN BİYEMÎNİH: bütün gökler kudretiyle dürülecek olan    
659- YÂ MEN HÜVE ÂLEMU Bİ MEN DALLE AN SEBÎLİH: yolundan sapanları en iyi bilen    
660- Y MEN YÜSEBBİHܒR- RADÜ BİHAMDİHÎ VE’L- MELÂİKETÜ MİN HÎFETİH: gök gürültüsünün hamdederek, meleklerin de heybetinden kendisini tesbih ettiği    
661- Y MEN YURSİLܒR- RİYÂHA BÜŞRAN BEYNE YEDEY RAHMETİH: rahmet olan yağmurun önünde rüzgarları müjdeci gönderen    
662- Y MEN CEALE’L- ARDA MİHÂDÂ: yeri beşik yapan    
663- Y MEN CEALE’L- CİBÂLE EVTÂDÂ: dağları direk yapan    
664- Y MEN CEALE’Ş- ŞEMSE SİRÂCÂ: güneşi kandil kılan    
665- Y MEN CEALE’L- KAMERA NÛRÂ: ay'ı nûr kılan    
666- Y MEN CEALE’L- LEYLE LİBÂSÂ: geceyi örtü yapan    
667- Y MEN CEALE’N-NEHÂRA MEÂŞÂ: gündüzü maişet zamanı yapan    
668- Y MEN CEALE’N-NEVME SÜBÂTÂ: uykuyu huzur ve sükun vasıtası kılan    
669- Y MEN CEALE’S- SEMÂE BİNÂEN: semayı bina kılan    
670- Y MEN CEALE’L- EŞYÂE EZVÂCÂ: eşyayı çift çift yaratan    
671- Y MEN CEALE’N-NÂRA MİRSÂDÂ: ateşi gözcü kılan    
672- YÂ ŞEFÎU: gerçek şefâat sahibi    
673- YÂ SEMÎU: gizli açık her sesi işiten    
674- YÂ REFÎU: istediğini yükselten ve son derece yüce olan    
675- YÂ MENÎU: istediğini engelleyen    
676- YÂ BEDÎU: mevcudatı en güzel bir şekilde yoktan yaratan    
677- YÂ SERÎU: hesabı en suratli bir şekilde gören    
678- YÂ BEŞÎRU: sevdiklerini cennet ve çeşitli mükâfatlarla müjdeleyen    
679- YÂ NEZÎRU: kullarına itâate sevk etmek için azabıyla korkutan    
680- YÂ KADÎRU: sonsuz kudret sahibi olan    
681- YÂ MUKTEDİRU: herşeye gücü yeten    
682- YÂ HAYYU KABLE KÜLLİ HAYYİN: bütün dirilerden önce var olan gerçek hayat sahibi    
683- YÂ HAYYU BADE KÜLLİ HAYYİN: bütün dirilerden sonra bâki kalacak gerçek hayat sahibi    
684- Y HAYYܒLLEZÎ L YÜŞBİHUHÛ ŞEY’ÜN: hiç bir şeyin Kendisine benzemediği gerçek hayat sahibi    
685- Y HAYYܒLLEZÎ LEYSE KEMİSLİHÎ HAYYUN: hiç bir dirinin misli gibi olmadığı gerçek hayat sahibi    
686- Y HAYYܒLLEZÎ L YÜŞARİKÜHÛ HAYYUN: hiç bir dirinin Kendisine ortak olmadığı gerçek hayat sahibi    
687- Y HAYYܒLLEZÎ L YAHTÂCÜ İL HAYYİN: hiç bir diriye muhtaç olmayan gerçek hayat sahibi    
688- Y HAYYܒLLEZÎ YÜMÎTU KÜLLE HAYYİN: bütün dirileri ölüme mazhar eden gerçek hayat sahibi    
689- Y HAYYܒLLEZÎ YERZÜKU KÜLLE HAYYİN: bütün dirileri rızıklandıran gerçek hayat sahibi    
690- Y HAYYܒLLEZÎ YUHYİ’L- MEVTÂ: ölüleri dirilten gerçek hayat sahibi    
691- Y HAYYܒLLEZÎ L YEMÛT: hiç ölmeyecek olan gerçek hayat sahibi    
692- YÂ MEN LEHÛ ZİKRÜN LÂ YÜNSÂ: unutulmayan ve unutturulmayan zikrin sahibi    
693- YÂ MEN LEHÛ NÛRUN LÂ YUTFÂ: söndürülmeyen nûrun sahibi    
694- YÂ MEN LEHÛ SENÂUN LÂ YUHSÂ: hadd ü hesaba gelmeyen medh ü senâ sahibi    
695- YÂ MEN LEHÛ NÜÛTÜN LÂ TÜĞAYYER: hiç bir şekilde değiştirilmeyen vasıflar sahibi    
696- YÂ MEN LEHÛ NİAMÜN LÂ TUAD: sayılamayan nimetler sahibi    
697- YÂ MEN LEHÛ MÜLKÜN LÂ YEZÛL: zeval bulmayan sanat sahibi    
698- YÂ MEN LEHÛ CELÂLÜN LÂ YÜKEYYEF: gerçek keyfiyeti anlaşılmayan celâl sahibi    
699- YÂ MEN LEHÛ KADÂUN LÂ YÜRED: reddedilmeyen hüküm sahibi    
700- YÂ MEN LEHÛ SİFÂTÜN LÂ TÜBEDDEL: tebdil edilemeyen sıfatlar sahibi    
701- YÂ MEN LEHÛ KEMÂLÜN LÂ YÜDREK: tam idrak edilemeyen kemâl sahibi    
702- Y RABBE’L- ÂLEMÎN: âlemlerin Rabbi    
703- YÂ MÂLİKE YEVMİDDÎN: amellerin karşılıklarının verildiği kıyamet gününün sahibi    
704- Y MEN YUHİBBܒS- SÂBİRÎN: sabredenleri seven    
705- Y MEN YUHİBBܒT- TEVVÂBÎN: tevbe edenleri seven    
706- Y MEN YUHİBBܒL- MÜTETAHHİRÎN: maddî ve mânevî kirlerden temizlenenleri seven    
707- Y MEN YUHİBBܒL- MUHSİNÎN: Allah'ı görür gibi ibadet edenleri ve iyilik yapanları seven    
708- Y MEN HÜVE HAYRU’N- NÂSİRÎN: yardım edenlerin en hayırlısı    
709- Y MEN HÜVE HAYRܒL- FÂSİLÎN: müşkil meseleleri hâlledip hükme bağlayanların en hayırlısı    
710- Y MEN HÜVE HAYRU’Ş- ŞÂKİRÎN: iyi mallara bol karşılık verenlerin en hayırlısı    
711- Y MEN HÜVE ALEMÜ Bİ’L- MÜFSİDÎN: ifsat edenleri en iyi bilen    
712- YÂ MÜBDİU: mahlukatı örneksiz ve yoktan yaratan    
713- YÂ MUÎD: mahlukatı öldükten sonra yeniden dirilten    
714- YÂ HAFÎZ: herşeyi muhafaza eden    
715- YÂ MUHÎT: herşeyi ilim ve kudretiyle kuşatan    
716- YÂ HAMÎD: hamd ve senâya en çok layık olan ve çok övülen    
717- YÂ MECÎD: azamet, şeref ve hakimiyeti sonsuz    
718- YÂ MUKÎT: her türlü mahlukata münasip rızık veren    
719- YÂ MUĞİS: darda kalan çaresizlerin imdadına koşan    
720- YÂ MUİZZU: istediğine izzet veren ve şereflendiren    
721- YÂ MÜZİLLU: istediğini zelil kılan    
722- YÂ MEN HÜVE EHADÜN BİLÂ DİDDİN: zıddı olmayan Ehad    
723- YÂ MEN HÜVE FERDÜN BİLÂ NİDDİN: dengi bulunmayan Ferd    
724- YÂ MEN HÜVE SAMADÜN BİLÂ AYBİN: kusur ve ihtiyaçtan münezzeh olan Samed    
725- YÂ MEN HÜVE VİTRÜN BİLÂ ŞEFİN: çifti bulunmayan Vitr    
726- YÂ MEN HÜVE RABBÜN BİLÂ VEZÎRİN: veziri bulunmayan Rab    
727- YÂ MEN HÜVE ĞANİYYÜN BİLÂ FAKRİN: fakirliği bulunmayan Gani    
728- YÂ MEN HÜVE SÜLTÂNÜN BİLÂ AZLİN: azledilemeyen Sultan    
739- YÂ MEN HÜVE MELÎKÜN BİLÂ ACZİN: aczden münezzeh olan Melik    
730- YÂ MEN HÜVE MEVCÛDÜN BİLÂ MİSLİN: benzeri olmayan Mevcud    
731- Y MEN HÜVE ZİKRUHU ŞEREFÜN Lİ’Z- ZÂKİRÎN: zikri kendisine zikredenlere büyük şeref olan    
732- Y MEN HÜVE ŞÜKRUHU FEYZÜN Lİ’Ş- ŞÂKİRÎN: şükrü kendisine şükredenlere büyük kurtuluş olan    
733- Y MEN HÜVE HAMDÜHÛ FAHRUN Lİ’L- HÂMİDÎN: hamdı kendisine övenlere büyük iftihar vesilesi olan    
734- Y MEN HÜVE TÂATÜHÛ NECATÜN Lİ’L- MUTÎÎN: taati, kendisine itâat edenlere necat olan    
735- Y MEN HÜVE BÂBUHÛ MEFTÛHUN Lİ’T- TÂLİBÎN: kapısı kendisini arayanlara açık olan    
736- Y MEN HÜVE SEBÎLÜHÛ VÂDİHUN Lİ’L- MÜMİNÎN: yolu müminlere zâhir ve belli olan    
737- Y MEN HÜVE ÂYÂTÜHÛ BÜRHÂNÜN Lİ’N- NÂZİRÎN: ayetleri bakanlar için kesin delil olan    
738- Y MEN HÜVE KİTÂBÜHÛ TEZKİRETÜN Lİ’L- MÛKİNÎN: kitabı kuvvetli iman sahipleri için öğüt olan    
739- Y MEN HÜVE AFVÜHÛ MELCEÜN Lİ’L- MÜZNİBÎN: affı günahkârlar için sığınak olan    
740- Y MEN HÜVE RAHMETÜHU KARÎBÜN Lİ’L- MUHSİNÎN: rahmeti Muhsinler için yakın olan    
741- YÂ MEN TEBÂRAKESMUH: ismi yüce ve mübarek olan    
742- YÂ MEN TEÂLÂ CEDDUH: şan ve makami yüksek olan    
743- YÂ MEN CELLE SENÂUH: senâ ve övgüsü büyük olan    
744- YÂ MEN LÂİLÂHE ĞAYRUH: kendisinden başka ilâh olmayan    
745- YÂ MEN TEKADDESET ESMÂUH: isimleri mukaddes olan    
746- YÂ MEN YEDÛMU BEKAUH: bekâsı bitmeden devam eden    
747- Y MENİ’L- AZAMETÜ BEHÂUH: azameti, baha ve kadri olan    
748- Y MENİ’L- KİBRİYÂU RİDÂUH: büyüklük perdesi olan    
749- YÂ MEN LÂ YUHSÂ ÂLÂUH: gizli nimetleri grup grup bile sayılamayan    
750- YÂ MEN LÂ YUADDU NAMÂUH: ihsan ve nimeti hesap ve sayıya gelmeyen    
751- YÂ MUÎN: kullarına yardım eden    
752- YÂ MÜBÎN: açıklanması gereken herşeyi beyan eden    
753- YÂ EMÎN: kullarina emniyet ve huzur veren    
754- YÂ MEKÎN: saltanatı muhkem, nüfuz ve iktidar sahibi    
755- YÂ METÎN: hiçbir sey hükmünü sarsmayan ve kendisine güvenilen    
756- YÂ ŞEDÎD: azap ve ikabı şiddetli olan    
757- YÂ ŞEHÎD: kullarının her yaptığını gören    
758- YÂ RAŞÎD: bütün işlerini ezeli takdirine göre en güzel bir şekilde neticeye ulaştıran    
759- YÂ HAMÎD: en çok övülen ve en çok övgüye layık olan    
760- YÂ MECÎD: sonsuz şeref sahibi    
761- Y ZE’L- ARŞİ’L- MECÎD: yüce arşın sahibi    
762- Y ZE’L- KAVLİS- SEDÎD: dos doğru sözün sahibi    
763- Y ZE’L- FADLİR- REŞÎD: yerli yerince yapılan fazl-ü kerem sahibi    
764- Y ZE’L- BATŞİ’Ş- ŞEDÎD: kıs kıvrak yakalayan şiddetli azap sahibi    
765- Y ZE’L- VADİ’L- VAÎD: vaad ve tehdit sahibi    
766- YÂ KARÎBEN ĞAYRA BAÎD: uzak olmayan yakın    
767- Y MEN HÜVE’L- VELİYYܒL- HAMÎD: en fazla övgüye layık olan dost    
768- Y MEN HÜVE AL KÜLLİ ŞEY’İN ŞEHÎD: herşeyi mühadesi altında tutan    
769- Y MEN HÜVE LEYSE Bİ ZALLÂMİN Lİ’L- ABÎD: kullarına hiçbir şekilde zulmedici olmayan    
770- Y MEN HÜVE AKREBU İLEYHİ MİN HABLİ’L- VERÎD: kuluna şah damarından daha yakın olan    
771- YÂ MEN LÂ ŞERÎKE LEHÛ VELÂ VEZÎR: hiçbir ortak ve veziri olmayan    
772- YÂ MEN LÂ ŞEBÎHE LEHÛ VELÂ NAZÎR: hiçbir benzeri ve dengi olmayan    
773- Y HÂLİKA’Ş- ŞEMSİ VE’L- KAMERİ’L- MÜNÎR: güneş ve nûrlu ayın yaratıcısı    
774- Y MUĞNİYE’L- BÂİSİ’L- FAKÎR: şiddetli sıkıntıya düşmüs fakirleri zenginleştiren    
775- Y RÂZİKAT TİFLİ’S- SAĞÎR: küçük yavrulara rızık veren    
776- Y RÂHİME’Ş- ŞEY’Hİ’L- KEBÎR: düşkün ihtiyarlara merhamet eden    
777- Y İSMETE’L- HAİFİ’L- MÜSTECÎR: korku için kurtuluş isteyenlerin sığınagı    
778- YÂ MEN HÜVE Bİ İBÂDİHİ BASÎR: kullarının her hâlini gören    
779- Y MEN HÜVE Bİ HAVÂİCİ’L- İBÂDİ HABÎR: kullarının ihtiyaçlarından haberdar olan    
780- Y MEN HÜVE AL KÜLLİ ŞEY’İN KADÎR: her şeye gücü yeten    
781- Y ZE’L- CÛDİ VE’N-NİAM: cömertlik ve nimetler sahibi    
782- Y ZE’L- FADLİ VE’L- KEREM: fazl ve kerem sahibi    
783- Y ZE’L- BESİ VE’N-NİKAM: şiddetli belâ ve çetin azaplar sahibi    
784- Y HÂLİKA’L- LEVHİ VE’L- KALEM: Levh-i Mahfuz ve Kalemi yaratan    
785- Y BÂRİE’Z- ZERRİ VE’N-NESEM: zerreyi, hoş rüzgarları ve nefesleri yaratan    
786- Y MÜLHİME’L- ARABÎ VE’L- ACEM: bütün kullarına ilhamda bulunan    
787- Y KÂŞİFE’D- DURRİ VE’L- ELEM: zarar ve elemi gideren    
788- Y ÂLİME’S- SİRRİ VE’L- HİMEM: gizli sır ve kaygıları bilen    
789- Y MEN LEHܒL- BEYTÜ VE’L- HARAM: Kabe-i Muazzama ve Harem-i Şerifin sahibi    
790- Y MEN YAHLUK EŞYÂE MİNE’L- ADEM: eşyayı yoktan yaratan    
791- YÂ ÂDİL: gerçek adalet sahibi    
792- YÂ KÂBİL: rızası için yapılan isleri kabul eden    
793- YÂ FÂDİL: her şeyden üstün ve yüce olan    
794- YÂ FÂİL: her işin hakiki yapıcısı olan    
795- YÂ KÂFİL: yaratıkların her işini üzerine alan    
796- YÂ CÂİL: her şeyi meydana getiren    
797- YÂ KÂMİL: her bakımdan eksiksiz olan    
798- YÂ FÂTİR: mahlukatı yokluk karanlıklarından varlık nûruna çıkaran    
799- YÂ TÂLİB: kulları için hayır murad eden ve onları dergâhına çağıran    
800- YÂ MATLÛB: kullarını, rızasına ermek ve cemâlini görmek için can attığı    
801- YÂ MEN ENAME Bİ HAVLİH: güç ve havliyle nimet veren    
802- YÂ MEN EKREME Bİ TAVLİH: geniş ve bol imkanlarıyla ikram eden    
803- YÂ MEN ÂDE Bİ LUTFİH: tekrar tekrar lütufta bulunan    
804- YÂ MEN TEAZZEZE Bİ KUDRETİH: kudretiyle her yerde izzetini gösteren    
805- YÂ MEN KADDERA Bİ HİKMETİH: her şeyi hikmetiyle ölçüp biçen    
806- YÂ MEN HAKEME Bİ TEDBÎRİH: tedbiriyle hükmeden    
807- YÂ MEN DEBBERA Bİ İLMİH: ilmiyle her şeyi idâre eden    
808- YÂ MEN TECÂVEZE Bİ HİLMİH: hilim ve yumuşaklığıyla kullarını cezalandırmaktan vazgeçen    
809- YÂ MEN DENÂ FÎ ULUVVİH: yüceliğiyle beraber kullarına yakin olan    
810- YÂ MEN ALÂ Fİ DÜNÜVVİH: yakınlığında yüceliği tezahür eden    
811- YÂ MEN YAHLUKU MÂ YEŞÂU: dilediğini yaratan    
812- YÂ MEN YEFALÜ MÂ YEŞÂU: dilediğini yapan    
813- YÂ MEN YEHDÎ MEN YEŞÂU: dilediğine hidâyet eden    
814- YÂ MEN YUDİLLU MEN YEŞÂU: dilediğini saptıran    
815- YÂ MEN YAĞFİRU LİMEN YEŞÂU: dilediğini bağışlayan    
816- YÂ MEN YUAZZİBU MEN YEŞÂU: dilediğine azap eden    
817- YÂ MEN YETÛBU ALÂ MEN YEŞÂU: dilediğinin tevbesini kabul eden    
818- Y MEN YUSAVVİRU Fİ’L- ERHÂMİ KEYFE YEŞÂU: anne rahimlerindeki yavruları dilediği gibi şekillendiren    
819- Y MEN YEZÎDÜ Fİ’L- HALKİ M YEŞÂU: yaratıklarında dilediği şeyi ziyade kılan    
820- YÂ MEN YAHTESSU Bİ RAHMETİHÎ MEN YEŞÂU: rahmetini dilediğine tahsis eden    
821- YÂ MEN LEM YETTEHİZ SÂHİBETEN VELÂ VELEDÂ: hiçbir eş ve evlat edinmeyen    
822- YÂ MEN LÂ YÜŞRİKU FÎ HUKMİHÎ EHADÂ: kimseyi hükmüne ortak kılmayan    
823- Y MEN CEALE Lİ KÜLLİ ŞEY’İN KADRÂ: her şeye bir plan ve miktar tayin eden    
824- YÂ MEN LEM YEZEL RAHÎMÂ: şefkat ve merhameti zeval bulmayıp devam eden    
825- Y CÂİLE’L- MELÂİKETİ RUSÜLÂ: melekleri elçi kılan    
826- Y MEN CEALE Fİ’S- SEMÂİ BURÛCÂ: semada burçlar meydana getiren    
827- Y MEN CEALE’L- ARDA KARÂRÂ: yeryüzünü kararlı ve barınmaya müsait kılan    
828- Y MEN CEALE MİNE’L- MÂİ BEŞERÂ: insani (bir damla) sudan yaratan    
829- Y MEN AHS KÜLLE ŞEY’İN ADEDÂ: her şeyi sayarak hesabını yapan    
830- Y MEN EHÂTA Bİ KÜLLİ ŞEY’İN İLMÂ: her şeyi ilmiyle kuşatan    
831- YÂ FERDÜ: eşi ve benzeri olmayan    
832- YÂ VİTRU: zât, sıfat ve fiillerinde çifti olmayan    
833- YÂ EHADU: her bir şeyde birliğini gösteren    
834- YÂ SAMEDU: hiçbir şeye muhtaç olmayan ve her şeyin kendisine muhtaç olduğu    
835- YÂ EMCEDU: san, şeref ve yüceliği en büyük olan    
836- YÂ EAZZU: izzet ve galibiyeti mukayeseye gelmeyen    
837- YÂ ECELLU: sonsuz azamet ve celâl sahibi    
838- YÂ EHAKKU: bütün gerçeklerden daha gerçek ve ibadete en çok layık olan    
839- YÂ EBERRU: herkesten fazla iyilik yapan    
840- YÂ EBED: varlığının sonu olmayan    
841- YÂ MARÛFE MEN AREFEH: Kendisini tanımak isteyenlerin marufu    
842- YÂ MABÛDE MEN ABEDEH: Kendisine ibadet edenlerin mabudu    
843- YÂ MEŞKÛRA MEN ŞEKERAH: Kendisine şükredenlerin meşkuru    
844- YÂ MEZKÛRA MEN ZEKERAH: Kendisini zikredenlerin mezkuru    
845- YÂ MAHMÛDE MEN HAMİDEH: Kendisini övenlerin mahmudu    
846- YÂ MEVCÛDE MEN TALEBEH: Kendisini arayanlar için mevcut olan    
847- YÂ MEVSÛFE MEN VEHHADEH: Kendisini bir tanıyanların mevsufu    
848- YÂ MAHBÛBE MEN EHABBEH: Kendisini sevenlerin sevgilisi    
849- YÂ MARĞUBE MEN ERÂDEH: Kendisini arzulayanların mergubu    
850- YÂ MAKSÛDE MEN ENÂBE İLEYH: dergâhına dönenlerin maksudu    
851- YÂ MEN LÂ MÜLKE İLLÂ MÜLKEH: saltanatından başka gerçek saltanat olmayan    
852- Y MEN L YUHSİ’L- İBÂDÜ SENÂÜH: kulların senâsını saymakla bitiremediği    
853- Y MEN L TASİFU’L- HALÂİKU CELÂLEH: mahlukatın celâlini vasf edemediği    
854- Y MEN L YÜDRİKܒL- EBSÂRU KEMÂLEH: gözlerin kemâlini idrak ve ihata edemediği    
855- Y MEN L YEBLÜĞU’L- EFHÂMÜ SİFÂTEH: zekâların, sıfatlarına ulaşmaktan aciz kaldığı    
856- Y MEN L YENÂLܒL- EFKÂRU KİBRİYÂEH: fikirlerin kibriyâsının hakikatine ulaşamadığı    
857- Y MEN L YUHSİNܒL- İNSÂNÜ NÜÛTEH: insanların, sıfatlarını güzelce tavsif edemediği    
858- Y MEN L YERUDDܒL- İBÂDÜ KADÂEH: kulların, hükmünü geri çeviremediği    
859- Y MEN L ZAHARA FÎ KÜLLİ ŞEY’İN ÂYÂTÜH: her şeyde kendisini tanıtan deliller açıkça görülen    
860- Y HABÎBE’L- BEKKÂÎN: günahları için ve kendisine olan ask ve muhabbetten dolayı ağlayanların sevgilisi    
861- Y SENEDE’L- MÜTEVEKKİLÎN: kendisine tevekkül edenlerin dayanağı    
862- Y HÂDİYE’L- MUDİLLÎN: hak yoldan sapanları hidâyete erdiren    
863- Y VELİYYE’L- MÜMİNÎN: müminlerin dost ve sahibi    
864- Y ENÎSE’Z- ZÂKİRÎN: kendisini zikredenlerin can yoldaşı    
865- Y AKDERA’L- KÂDİRÎN: bütün güçlülerden daha güçlü    
866- Y EBSARA’N- NÂZİRÎN: bütün bakanlardan daha iyi gören    
867- Y ALEME’L- ÂLİMÎN: bütün ilim sahiplerinden daha alim    
868- Y MEFZEA’L- MELHÛFÎN: kederli biçarelerin kaçıp sığındığı    
869- Y ENSARA’N- NÂSİRÎN: bütün yardım edenlerden daha çok yardım eden    
870- YÂ MÜKRİM: gerçek ikram sahibi    
871- YÂ MUAZZİM: dilediğini büyüten ve eserleriyle büyüklüğünü gösteren    
872- YÂ MÜNAİM: mahlukatını çeşit çeşit nimetlere gark eden    
873- YÂ MUTÎ: mahlukatına lazım olan her şeyi veren    
874- YÂ MUĞNÎ: mahlukatının ihtiyacını giderip zengin kılan    
875- YÂ MUHYÎ: canlılara hayat veren    
876- YÂ MÜBDÎ: mahlukatı maddesiz ve örneksiz ilk defa yaratan    
877- YÂ MURDÎ: mahlukatını nimetleriyle hoşnut kılan    
878- YÂ MÜNCÎ: mahlukatı her türlü tehlikeden kurtaran    
879- YÂ MUHSİN: bol bol iyilikte bulunan    
880- Y KÂFİYE KÜLLİ ŞEY’İN: her şeye kafi    
881- Y KÂİMEN AL KÜLLİ ŞEY’’İN: her şeyi idâre eden kaim    
882- Y MEN L YÜŞBİHUHÛ ŞEY’’UN: hiçbir şey kendisine benzemeyen    
883- Y MEN L YEZÎDU FÎ MÜLKİHÎ ŞEY’’UN: mülkünde, iradesi dışında hiçbir şey artmayan    
884- Y MEN L YENKUSU MİN HAZÂİNİHÎ ŞEY’UN: hazinelerinden hiçbir şey eksik olmayan    
885- Y MEN L YAHF ALEYHİ ŞEY’UN: hiçbir şey Kendisine gizli bulunmayan    
886- Y MEN LEYSE KEMİSLİHÎ ŞEY’UN: misli ve benzeri hiçbir şey bulunmayan    
887- Y MEN BİYEDİHÎ MEKÂLÎDU KÜLLİ ŞEY’’İN: her şeyin anahtarı elinde olan    
888- Y MEN VESİAT RAHMETÜHÛ KÜLLE ŞEY’İN: rahmeti her şeyi kuşatan    
889- Y MEN YEBK VE YEFN KÜLLÜ ŞEY’İN: her şey fâni olduğu hâlde kendisi bâki kalan    
890- Y MEN L YALEMܒL- ĞAYBE İLL HÛ: gaybı kendisinden başka kimse bilemeyen    
891- Y MEN L YASRİFܒS- SÛE İLL HÛ: kullarından kötülüğü kendisinden başka kimse defedemeyen    
892- Y MEN L YÜDEBBİRܒL- EMRE İLL HÛ: işleri Kendisinden başka kimse idâre edemeyen    
893- Y MEN L YAĞFİRU’Z- ZÜNÛBE İLL HÛ: günahları Kendisinden başka kimse mağfiret edemeyen    
894- Y MEN L YÜKALLİBܒL- KALBE İLL HÛ: kalpleri Kendisinden başkası değiştiremeyen    
895- Y MEN L YAHLÜKU’L- HALKA İLL HÛ: mahlukatı kendisinden başkası yaratamayan    
896- Y MEN L YUTİMܒN- NİMETE İLL HÛ: nimetleri Kendisinden başkası tamamlayamayan    
897- Y MEN L YÜNEZZİLܒL- ĞAYSE İLL HÛ: yağmuru Kendisinden başkası yağdıramayan    
898- Y MEN L YUHYİ’L- MEVT İLL HÛ: ölüleri Kendisinden başkası diriltemeyen    
899- Y MEN L YUĞNİ ALE’T- TAHKÎKİ İLL HÛ: kullarını Kendisinden başkası gerçek zengin kılamayan    
900- YÂ KÂŞİF: belâları kaldıran ve güzellikleri açığa çıkaran    
901- YÂ FÂRİC: keder ve tasadan kurtarıp ferahlatan    
902- YÂ FÂTİH: her mevcuda münasip bir suret açan ve fetihler müyesser kılan    
903- YÂ NÂSİR: kullarına yardım eden    
904- YÂ DÂMİN: yaratıkların her türlü ihtiyacını üzerine alan    
905- YÂ ÂMİR: her şeye fıtratının gayesini emreden amir    
906- YÂ NÂHÎ: her türlü kötülükten sakındıran    
907- YÂ RECÂ: kullarının ümidi olan    
908- YÂ MÜRTECÂ: kullarının ümit beslediği    
909- Y AZÎME’R- RACÂ: kendisine büyük ümitler beslenen    
910- Y MUÎNE’D- DUAFÂİ: zayıfların yardımcısı    
911- Y KENZE’L- FUKARÂİ: fakirlerin hazinesi    
912- Y SÂHİBE’L- ĞURABÂİ: gariplerin sahibi    
913- Y NÂSİRA’L- EVLİYÂİ: dostların yardımcısı    
914- Y KÂHİRA’L- ADÂİ: düşmanların kahredicisi    
915- Y RÂFİA’S- SEMÂİ: gökleri yükselten    
916- Y KÂŞİFE’L- BELÂİ: belâları kaldıran    
917- Y ENÎSE’L- EVLİYÂİ: dostların can yoldaşı    
918- Y HABİBE’L- ETKIYÂİ: takva sahiplerinin sevgilisi    
919- Y İLÂHE’L- AĞNİYÂİ: zenginlerin ma’budu    
920- Y EVVELE KÜLLİ ŞEY’İN VE ÂHİRAH: her şeyin evveli ve âhiri    
921- Y İLÂHE KÜLLİ ŞEY’İN VE SÂNİAH: her şeyin ilâhı ve sanatkârı    
922- Y RÂZİKA KÜLLİ ŞEY’İN VE HÂLİKAH: her şeyin razıkı ve haliki    
923- Y FÂTIRA KÜLLE ŞEY’İN VE MELÎKEH: her şeyin yaratıcısı ve sultanı    
924- Y KÂBİDA KÜLLİ ŞEY’İN VE BÂSİTAH: her şeyi daraltan ve genişleten    
925- Y MÜBDİE KÜLLİ ŞEY’İN VE MUÎDEH: her şeyi ilk defa yaratan ve öldükten sonra tekrar iade eden    
926- Y MÜSEBBİBE KÜLLİ ŞEY’İN VE MUKADDİRAH: her şeye gerekli sebepleri yaratan ve bir ölçü takdir eden    
927- Y MURABBİYE KÜLLİ ŞEY’İN VE MÜDEBBİRAH: her şeyi terbiye ve idâre eden    
928- Y MÜKEVVİRA KÜLLİ ŞEY’İN VE MUHAVVİLEH: her şeyi döndüren ve değiştiren    
929- Y MUHYİYE KÜLLİ ŞEY’İN VE MÜMÎTEH: her şeyi dirilten ve öldüren    
930- YÂ HAYRA ZÂKİRİN VE MEZKÛR: yad edenlerin ve yad edilenlerin en hayırlısı    
931- YÂ HAYRA ŞÂKİRİN VE MEŞKÛR: şükrü kabul edenlerin ve şükredilenlerin en hayırlısı    
932- YÂ HAYRA HÂMİDİN VE MAHMÛD: övenlerin ve övülenlerin en hayırlısı    
933- YÂ HAYRA ŞÂHİDİN VE MEŞHÛD: görenlerin ve görülenlerin en hayırlısı    
934- YÂ HAYRA DÂİN VE MEDUV: çağıranların ve çağrılanların en hayırlısı    
935- YÂ HAYRA MÜCÎBİN VE MÜCÂB: cevap verenlerin ve cevap verilenlerin en hayırlısı    
936- YÂ HAYRA MÛNİSİN VE ENÎS: ünsiyet verenlerin ve Kendisiyle ünsiyet edilenlerin en hayırlısı    
937- YÂ HAYRA SAHİBİN VE CELÎS: bütün dostların ve meclis arkadaşlarının en hayırlısı    
938- YÂ HAYRA MAKSÛDİN VE MATLÛB: bütün maksud ve matlublarin en hayırlısı    
939- YÂ HAYRA HABÎBİN VE MAHBÛB: sevenlerin ve sevilenlerin en hayırlısı    
940- YÂ MEN HÜVE LİMEN DEÂHÜ MÜCÎB: kendisini çağıranlara cevap veren    
941- YÂ MEN HÜVE LİMEN ETÂAHÛ HABÎB: kendisine itâat edenleri seven    
942- YÂ MEN HÜVE LİMEN EHABBEHU KARÎB: kendisini sevenlere yakın olan    
943- YÂ MEN HÜVE BİMEN ERÂDEHÛ ALÎM: kendisini arzulayanları çok iyi bilen    
944- YÂ MEN HÜVE LİMEN RECÂHÜ KERÎM: kendisine ümit besleyenlere iyilik eden    
945- YÂ MEN HÜVE BİMEN ASÂHÜ HALÎM: kendisine isyan edenlere yumuşak davranıp hemen cezalandırmayan    
946- YÂ MEN HÜVE FÎ HİLMİHÎ HAKÎM: yumuşaklığında hikmetli davranan    
947- YÂ MEN HÜVE FÎ HUKMİHÎ AZÎM: hükmünde büyük olan    
948- YÂ MEN HÜVE FÎ AZAMETİHÎ RAHÎM: azametinde merhametli olan    
949- YÂ MEN HÜVE FÎ İHSÂNİHÎ KADÎM: ihsanında kadim olan    
950- YÂ MÜSEBBİB: sebepleri takdir eden    
951- YÂ MUKARRİB: itâatkâr kullarını kendisine yaklaştıran    
952- YÂ MUAKKİB: eşyayı hikmetle peş peşe getiren    
953- YÂ MUKALLİB: kullarının kalplerini hâlden hâle değiştiren    
954- YÂ MUKADDİR: her şeye bir miktar tespit eden    
955- YÂ MÜRETTİP: her şeyi düzene koyan    
956- YÂ MURAĞĞİB: kullarını iyiliğe teşvik eden    
957- YÂ MÜZEKKİR: kullarına öğüt veren    
958- YÂ MÜKEVVİN: mahlukatı var eden    
959- YÂ MÜTEKEBBİR: sonsuz büyüklük ve azamet sahibi    
960- YÂ MEN LÂ YÜŞĞİLUHÛ SEMUN AN SEMİN: bir sesi işitmede, diğer bir sesi işitmede ali koymayan    
961- YÂ MEN LÂ YEMNEUHÛ FİLÜN AN FİLİN: kendisi için bir işi diğer bir işe mani olmayan    
962- YÂ MEN LÂ YÜLHÎHİ KAVLÜN AN KAVLİN: bir söz, kendisini diğer bir sözden oyalamayan    
963- YÂ MEN LÂ YUĞALLİTUHÛ SÜÂLÜN AN SÜÂLİN: kullarının bir isteği diğerine cevap vermekte kendisini karışıklığa sevk etmeyen    
964- Y MEN L YÜBRİMUHÛ İLHÂHU’L- MÜLİHHÎN: ısrarla istekte bulunanların ısrarı kendisini usandırmayan    
965- Y MEN ŞERAHA Bİ’L- İSLÂMİ SUDÛRE’L- MÜMİNÎN: müminlerin kalplerini İslam’la genişleten    
966- Y MEN ETÂBE Bİ ZİKRİHÎ KULÛBE’L- MUHBİTÎN: zikriyle mütevazi ve huşû sahiplerinin kalplerini hoş eden    
967- Y MEN L YAĞÎBU AN KULÛBİ’L- MÜŞTÂKÎN: kendisine iştiyak duyanların kalplerinden kaybolmayan    
968- Y MEN HÜVE ĞÂYETÜ MURÂDİ’L- MÜRÎDÎN: kendisini arzulayanların son arzusu    
969- Y MEN L YAHF ALEYHİ ŞEY’ÜN Fİ’L- ÂLEMÎN: âlemde hiçbir şey kendisine gizli olmayan    
970- YÂ MEN HÜVE İLMÜHÛ SÂBİK: her şeyi var olmadan bilen    
971- YÂ MEN HÜVE VADÜHÛ SÂDİK: vaadi doğru olan    
972- YÂ MEN HÜVE LÜTFUHÛ ZÂHİR: lütfu açık olan    
973- YÂ MEN HÜVE EMRUHÛ ĞÂLİB: emri üstün ve galip olan    
974- YÂ MEN HÜVE KİTÂBUHÛ MUHKEM: kitabi sağlam olan    
975- YÂ MEN HÜVE KADÂUHÛ KÂİN: kaza ve hükmü var olan    
976- Y MEN HÜVE KURÂNUHÛ MECÎD: Kuran’ı yüce olan    
977- YÂ MEN HÜVE MÜLKÜHÛ KADÎM: saltanatı kadim olan    
978- YÂ MEN HÜVE FADLUHÛ MUKÎM: fazl ü keremi daim olan    
979- YÂ MEN HÜVE ARŞUHÛ AZÎM: Arşı büyük olan    
980- Y RABBE’L- ERBÂB: Rablik iddia edenlerin ve bütün terbiyecilerin Rabbi.    
981- Y MÜFETTİHA’L- EBVÂB: bütün kapıları açan    
982- Y MÜSEBBİBE’L- ESBÂB: sebepler tasarrufunda bulunan    
983- Y MUTİYE’S- SEVÂB: sevapları veren    
984- Y MÜLHİME’S- SAVÂB: doğruları ilham eden    
985- Y MÜNŞİE’S- SEHÂB: bulutları yoktan yaratan    
986- Y ŞEDÎDE’L- İKAB: azab ve ikabı şiddetli olan    
987- Y SERÎA’L- HİSÂB: hesabi süratli gören    
988- Y MEN LEHܒL- İYÂB: dönüş kendisine olan    
989- YÂ ĞAFÛRU YA TEVVÂB: bağışlayan ve tövbeleri kabul eden    
990- YÂ RABBENÂ: Rabbimiz    
991- YÂ İLÂHENÂ: İlâhımız    
992- YÂ SEYYİDENÂ: Seyyidimiz    
993- YÂ MEVLÂNÂ: Mevlâmız    
994- YÂ NÂSİRANÂ: Yardımcımız    
995- YÂ HAFİZANÂ: Koruyucumuz    
996- YÂ KÂDİRANÂ: Kâdirimiz (Kudreti sonsuz Rabbimiz)    
997- YÂ RÂZİKANÂ: Râzikımız (Bize rızık veren Rabbimiz)    
998- YÂ DELÎLENÂ: Delilimiz    
999- YÂ MUĞÎSENÂ: Mededkârimiz